23rd February 2006

Service should not be done in a spirit of condescension or to achieve some selfish objective. Not recognising the sacredness and purifying power of service, people hesitate to embark on social service. It should not be imagined that one is promoting the well-being of the nation by one's service activities. One should realise that ultimately one is only bettering oneself by rendering service. Service should proceed from an awareness of what one owes to society. Gratitude demands that one should serve society which is the source of all benefits enjoyed by man. Men without gratitude are worse than wild animals. What is required for service is not money and materials; a loving heart is the first requisite. All service done without a heart filled with love is useless.

خدمت نباید با تکبر و به منظور رسیدن به خواسته های خود انجام گیرد. از آنجاییکه انسانها قدرت مقدس و پاک خدمت را نمی شناسند، از خدمت به یکدیگر (جامعه) مردد و بی میلند. نباید چنین تصور شود که شخص با خدمت و فعالیتهای خود به بهبود و سلامت مردم کمک می کند. هر کس باید تشخیص دهد که سرانجام فقط تسلیم بندگی و خدمت او موجب ارتقا و پیشرفت خودش خواهد گردید. خدمت باید از آگاهی نسبت به آنچه که شخص به جامعه مدیون است انجام گیرد. از نیاز و خواسته های (جامعه) که شخص در جهت آن خدمت می کند و منشاء همه فایده هایی است که بشر از آن لذت می برد سپاسگذار باش. انسانهایی که قدردان و سپاسگذار نیستند از حیوانات وحشی هم پست ترند. لازمه خدمت، پول و لوازم نیست؛ که قلبی پر مهر و مملو از عشق، اولین نیاز آن است. همه خدمتهایی که بدون دل عاشق انجام شوند بی استفاده اند.