3rd April 2006

In the tree of every man's life, there is the fruit of love. To enjoy this fruit, the rind that covers it has to be removed at the outset. The seeds in the fruit have also to be removed. Only then the sweet juice in the fruit can be enjoyed. For the fruit of the tree of life, the rind is Ahamkara (egoism). The seeds in that fruit are the selfish interests of man. Only when the ego and selfishness are eliminated, the sweet juice of love can be experienced. This nectarine love is Brahman (Divinity). It confers immortality on man and fills him with Divine bliss. Men today are unable to grasp the meaning of this Love Principle. It is essentially Divine in its nature. Love is God; live in Love.

در درخت زندگانی هر انسانی، میوه عشق وجود دارد. برای لذت بردن از این میوه، ابتدا پوسته ای که آن را در خود پوشانده باید برداشته شود. همچنین دانه های آن نیز باید گرفته شوند. تنها آن موقع است که می توان از آب شیرین درون آن لذت برد. برای میوه درخت زندگی، پوسته همان آهامکارا (خودپرستی و خودخواهی) است. دانه های درون میوه، علائق درونی انسان است. تنها وقتی که خود و خودخواهی محو گردند، طعم شیرین عشق را می توان تجربه کرد. این عشق شیرین همان براهمان (الوهیت) است. آن عشق، جاودانگی را به انسان هدیه می کند و او را از سعادت معنوی لبریز می نماید. انسانها امروز قادر به فهم معنای اصل این عشق نیستند. در اصل آن عشق در طبیعت خود همان معنویت است. عشق خداست، در عشق زندگی کنید.