27th April 2006

Though axed and maimed by man, trees selflessly serve him by providing him fruits and shade. Rivers carry water to quench man's thirst and to cleanse his body. The cow also selflessly serves man by providing milk. Man should, in the first place, realize the truth that he has been endowed with the human body not for seeking his selfish ends but for serving others. Since man has gained his wealth, knowledge and skills from society, he has to discharge his debt to society by doing some good in return. A man without this supreme virtue of gratitude is worse than a cruel animal; his education and skills are a sheer waste. It is indeed by serving society that these acquire splendour and significance.

اگرچه انسان درختان را با تبر و تیشه زخمی می کند و می اندازد، ولی آنها بدور از خودخواهی، میوه و سایه خود را به آنها تقدیم می کنند. رودخانه ها برای فرونشاندن تشنگی و تمیز کردن بدنشان، برای ایشان آب می آورند. همچنین گاو با فراهم کردن شیر بدون خودخواهی به انسان خدمت می کند. انسان باید، در درجه نخست، این حقیقت را دریابد که بدن انسانی برای خواسته های نفسش به او بخشیده نشده، بلکه بمنظور خدمت به دیگران بوده. پس از اینکه انسان ثروت، دانش و مهارت از جامعه کسب کرد، در ازا، باید که دِینش را به آن، با انجام کارهای نیک ادا کند. هر کس که چنین تقوای والایی از منش نداشته باشد، از حیوان بی رحم بدتر است؛ تحصیلات و مهارتش، هرز و حرام ِ محض است. براستی که با خدمت به جامعه، این شکوه و جلال و اهمیت و اعتبار تحقق میابند.