11th May 2006

Giving up narrow ideas and feelings, people should show compassion towards their fellow-beings. Compassion is the hallmark of Bhakthi (devotion). No one can hope to please God without showing Daya (compassion) towards his fellow-men. A loving heart is the temple of God. God cannot dwell in a heart without compassion. There is nothing greater in the world than Prema-drishti (feeling of universal love). They alone are good who see the unity in the apparent diversity. Men have to realize that they are sparks of the Divine. They have to develop sacred thoughts and lead ideal lives. They must seek to promote the welfare of society.

بشر باید با ترک احساسات و تنگ نظری خود، به همنوعان خود شفقت نشان دهد. شفقت، نشانی از بکتی (از خود گذشتگی) است. هیچ کس نمی تواند بدون دایا (مهربانی) به همنوعان خود، امید به خشنودی و جلب نظر از خداوند داشته باشد. یک قلب عاشق، معبد خداوند است. اگر شفقت نباشد خداوند نمی تواند در آن قلب حضور یابد. هیچ چیز در این دنیا بزرگتر از پریما-دریشتی (حس عشق به همه) نیست. آنها که یگانگی را در همین به ظاهر گوناگونی می بینند خود به تنهایی نیکو و شایسته اند. بشر باید بفهمد که او جرقه های معنویت است. ایشان باید افکار مقدس را گسترده سازد و زندگی ایده آل پیش رو گیرد. آنها باید بدنبال این باشند که خیر و سعادت جامعه را ترقی دهند.