18th May 2006

When the obstacles in the path of truth are laid low, deliverance is achieved. That is why moksha (liberation) is something that can be won, here and now; one need not wait for the dissolution of the physical body for that. Action must not be felt as a burden, for that feeling is a sure sign that the particular action is ill-advised. No deed that helps your progress will weigh heavily on you. It is only when you go counter to your innermost nature that you feel it a burden. A time comes when you look back on your achievement and sigh at the futility of it all. Entrust your mind to the Lord, before it is too late, and let Him shape it as He thinks best.

وقتی موانع راه درستی و حقیقت کنار زده می شوند، رستگاری حاصل می شود. به همین دلیل است که موکشا (آزادی) چیزی است که می تواند همینجا و هم اکنون پیروز شود؛ نیازی نیست که برای نیل به آن، شخص منتظر متلاشی شدن جسم فیزیکی خود شود. عمل نباید بعنوان بار مسئولیتی سنگین احساس شود، چراکه آن احساس مطمئنا ً نشانه اینست که آن عمل خاص بد فهمانده شده است. (هیچ) عملی که به پیشرفت شما کمک کند، بر شما سنگینی نخواهد کرد. آن تنها وقتی است که شما بر خلاف طبیعت درونی خود پیش می روید و اینطور است که آن را عملی سنگین بر دوش خود حس می کنید. زمانی می آید که به گذشته و دستاوردهای خود می نگرید و بر پوچی آن حسرت می خورید. ذهنتان را به خداوند بسپارید، قبل از آنکه خیلی دیر شود، و بگذارید او خود هر طور که بهتر می داند آن را شکل دهد.