23rd June 2006

You must realize that Bhajan (devotional singing), Namasmarana (chanting God's name) and Puja (ritualistic worship) are not for pleasing or propitiating God, but for our own spiritual progress. Frequently people flatter the rich and the powerful - especially when they are in their employment or are beholden to them for some precious help - in order to induce them to shower gifts on them. But God does not shower grace on people because they sing His praises. Nor does He come down upon them because they do not deify Him. Contemplating on the Divine attributes enables us to dwell on elevating ideals and brings us nearer to the Divinity that is our nature.

شما باید بفهمید که باجان (سرود مذهبی)، ناماسمارانا (ذکر نام خداوند) و پوژا (آیین پرستش) برای شادی و تسکین خداوند نیست، بلکه برای حرکت و پیشرفت معنویت خود ماست. خیلی وقتها مردم تملق ثروتمندان و قدرتمندان را می گویند، بخصوص وقتی که نزد آنان به خدمت گرفته شده اند یا بخاطر کمک قابل توجهی مدیون آنها هستند – (و این برای این است) تا آنها را اغوا کنند باران موهبت بر سرشان بریزند. لیکن خداوند برای اینکه مردم او را می ستایند باران رحمتش را بر آنها فرو نمی ریزد. همچنین از برای اینکه او را خدا نمی دانند بر علیه ایشان بر نمی خیزد. تفکر در نشانه های معنوی و الوهیت ما را قادر می سازد تا در سایه کمال مطلوب زندگی کنیم و همین ما را به الوهیت که ذات حقیقی ماست نزدیک تر می سازد.