28th June 2006

Food is an important factor which determines the alertness and sloth, the worry and calm, the brightness and dullness of man. When the mind is fed on Rajasic food that induces passion and emotion, activity and adventure, it gallops into the world with the plunge of desire! It brings man deeper into the morass of suffering. When it is fed on Tamasic food, which dulls and induces sloth, the mind becomes callous, inert and useless for uplifting man. Every activity of man is dependent on the energy he derives from the intake of food. The success of the Sadhana (spiritual exercises) that one undertakes depends upon the quantity and quality of the food taken by the Sadhaka (spiritual aspirant).

تغذیه عامل مهمی برای تعیین سستی و چابکی، بی قراری و آرامش، و زرنگی و کندی بشر است. وقتی که ذهن از غذای راجاسیک که موجب تحریک شور و هیجانات احساسی، و فعالیت و حادثه است تغذیه شود، به سوی دنیایی سراسر تمایل و خواسته می تازد! بشر را به مرداب رنج و محنت بیشتر فرو می برد. وقتی او با غذای تاماسیک که کاهلی و تنبلی را موجب می شود تغذیه شود، ذهن سفت و سخت، راکد و برای تعالی فرد، بی استفاده می گردد. همه اعمال بشر به نیروی انرژی ای که او از غذا بدست می آورد بستگی دارد. موفقیت سادانا (تمارین معنوی) که شخص بعهده می گیرد به کمیت و کیفیت غذای ساداکا (جویای معنویت) بستگی دارد.