1st August 2006
To reach the stage of a Jnani (Knower of the Supreme), the preliminary steps are Karma and Upasana (righteous action and worship). Without following the paths of Karma and Upasana and succeeding in them, one can not become a Jnani, just as a student cannot acquire a degree without passing out of school. Before one becomes an adult, one has to pass through the stages of childhood and youth. It is idle for any one to claim that he is a Jnani, unless he has gone through the prior disciplines. The mark of a Jnani is perennial joy. It is for realizing the oneness of divinity, that the three stages of action, worship and knowledge have been laid down in the Vedas.
برای رسیدن به مرحله جنانی (دانای برتر)، گامهای اولیه کارما و اوپسانا (عمل صالح و پرستش) هستند. بدون پیروی از راه کارما و اوپسانا و کسب موفقیت در آنها، فرد نمی تواند جنانی شود، درست مثل دانشجویی که نمی تواند بدون گذراندن مدرسه به درجه تحصیلی دست یابد. قبل از اینکه فرد به دوره بزرگسالی برسد باید دوران کودکی و جوانی را پشت سر بگذارد. خیلی بیهوده است که شخصی ادعا کند یک جنانی است، مگر اینکه مراحل تادیب و تربیب اصلی را گذرانده باشد. نشانه جنانی، شادمانی دائم و ثابت است. همانا برای درک وحدت معنویت است، که سه مرحله عمل، پرستش، و دانش در وداها آمده اند.
31st July 2006
Man's life is like a garland, with birth at one end and death at the other. Between the two ends are strung together flowers of all kinds - joys and sorrows, pleasures and pains. Few are aware of the string that runs through all the flowers. Without the string, there can be no garland. Only the person who recognises this truth can truly be called a man. The Divine Atmic principle is the string which is found in all human beings and which is the source of all potencies in them.
زندگی آدمی همچون حلقه گلیست که تولد در سویی و مرگ در سوی دیگر انتهایی ِ آن قرار دارد – بین این دو انتها طنابهایی از هر نوع گل به هم بافته شده اند – شادی و غم، لذت و درد. تعداد خیلی کمی هستند که از این طنابها که از میان همه گلها می گذرند آگاهند. بدون این طناب، مسلما ً حلقه گلی وجود نخواهد داشت. تنها، کسی که این حقیقت را درک می کند می توان انسان نامید. نظم آتمایی ِ معنویت، آن طناب است که در همه اقشار بشر یافت می شود و همانا آن سرچشمه همه انرژی های درون آنهاست.
30th July 2006
Caught in the coils of the 'created,' man is blind to the fact that he is part of the Divine Creator. Identifying himself with the physical sheath in which he is encased, he is blind to the unity of all beings in the One Universal Absolute. Man has written and studied countless texts on spiritual discipline and discovery, and confounded the confusion, indulging in dialectical rivalries and argumentation. But, he who has put at least a page or two of these tomes into practise, is rendered silent and innocent of any desire for fame or victory. He is happy in the depths of his being. He ploughs the field of his heart, sows the seeds of love and reaps the harvest of fortitude and equanimity.
انسان، این مخلوق که گرفتار پیچیدگی های آفرینش شده، از این حقیقت چشمانش نابیناست که او قسمتی از الوهیت آفریدگار است. او خود را در پوششی جسمانی مبحوس یافته و نسبت به وحدت همه موجودات در این جهان واحد ِ مطلق ناآگاه است. بشر کتابهای بیشماری حول موضوعات نظم و اکتشاف معنویت مطالعه کرده و به رشته تحریر در آورده، و در آمیختگی ِ آن دچار گم گشتگی شده، و در بحث و جدلها و استدلالهای بین رقبا پا فرا گذاشته است. لیکن، کسی که حداقل یکی دو صفحه از این جلد کتب را به مرحله عمل در آورده است، از هر گونه میل برای شهرت و پیروزی دست شسته و سکوت اختیار کرده. همانا او در اعماق وجود خویش شادمان است. او سرزمین قلب خویش را شخم زده، بذر عشق کاشته و خرمن شکیبایی و عدالت برداشت می کند.
29th July 2006
Why does man wail when he arrives into the world, whimper throughout his life and groan out, into the beyond, lamenting that his sojourn here was a waste of years? Man does so, because he is unaware of his glory, of his high destiny! He is the Divine poured into the human mould. It is the privilege of man alone, to be able to become aware of this precious truth! This is the message of the Upanishads to man, echoed in scriptures, and in the declarations of countless saints. Yet, man turns a deaf ear to it, perhaps, due to his own misfortune created by his own misdeeds in past lives. What an inexhaustible source of bliss lies within you! You only have to develop the mind that will respond to the call, that will recognise the Truth.
چرا وقتی انسان به این دنیا می آید شیون سر می دهد، سراسر زندگی اش ناله و زاری می کند و تاسف می خورد که اقامت موقتی او در اینجا اتلاف سالهای عمرش بوده است؟ بشر چنین می کند، زیرا او از شکوه و جلالش، از سرنوشت والایش بی خبر است! او خدایی است که در قالب انسانی ریخته شده. این به تنهایی امتیاز آدمی است، تا بتواند از این حقیقت گرانبها آگاه شود! این بود پیغام اوپنیشادها به انسان، که در کتب مقدس طنین افکن شد، و در بیانیه های بیشمار اولیاء. اما هنوز، انسان نسبت به آن گوش ناشنوا دارد، شاید، این بخاطر بدبختی اش است که از بدکرداری ِ او در زندگی های گذشته نشات می گیرد. چه منابع بی پایانی از سعادت که در شما وجود دارد! شما فقط باید ذهنی که باید به ندای (او) پاسخ دهد را توسعه دهید، تا حقیقت را دریابد.
28th July 2006
Saturate every breath of yours with love. Love knows no fear. Fear drags man into falsehood, injustice and evil. Love does not crave for praise. Only those who have no Love in them itch for reward and reputation. Love is its own reward. When you are eager to place offerings before the Lord, let it be love instead of mere material objects. Love is no merchandise; do not bargain about its cost. Let it flow clear from the heart, as a stream of Truth, a river of wisdom. Let it not emanate from the head, nor from the tongue. Let it emerge, full and free, from the heart.
همه نفَسهایتان را از عشق مملو سازید. عشق ترس نمی شناسد. ترس آدمی را به اشتباه، بی عدالتی و شر می اندازد. عشق طلب تمجید و ستایش نمی کند. فقط آنهایی که بویی از عشق نبردند در آرزوی پاداش و شهرت اند. عشق خود پاداش عشق است. وقتی مشتاق ِ دادن پیشکشی به خداوند هستید، بگذارید بجای چیزهای مادی، آن عشق باشد که پیشکش می کنید. عشق مال التجاره نیست؛ بهای آن را معامله نکنید. بگذارید با خلوص از قلبتان جاری شود، مثل نهری از حقیقت، رودخانه ای از حکمت. نگذارید از مغزتان نشات بگیرد، و نه از زبانتان. بگذارید پدیدار شود، بطور کامل و رها، از قلبتان.
27th July 2006
Every object in nature, every incident in time, is really speaking, teaching you a lesson. Lord Dakshinamurthy was one morning walking in slow steps along the beach. He saw the waves slowly, but systematically, carrying towards the shore a bit of straw, passing it on from one crest to another, until it was deposited on land! The sea is a broad expanse, it is deep and mighty. But, yet, it is constantly engaged in purging itself from all extraneous things. You too must therefore not permit even a small desire to enter the mind. Force it out of your being, so that it can do you no harm. Eternal vigilance is the price of peace and happiness.
هر چیزی در طبیعت، هر رویدادی که در زمان اتفاق می افتد، واقعا ً در صحبت با شماست، و به شما درس می دهد. خدای داکشینامورتی یک روز صبح داشت با گامهای آهسته و آرام در ساحل قدم می زد. او امواج آرام را دید، که مرتبا ً تکه های پوشال را به سوی ساحل حمل می کردند و آن را بالا و پایین می بردند، تا اینکه بالاخره به ساحل می آمدند! دریا عرصه ای پهن و بزرگ است، عمیق و قدرتمند است. ولی، باز هم، او مرتبا ً درگیر پاکسازی خویش از اجسام خارجی است. شما نیز بایستی بهمین دلیل اجازه ندهید که حتی یک میل کوچک به ذهن شما راه پیدا کند. آن را از خود بیرون کنید، تا اینکه به شما هیچ آسیبی نرساند. هشیاری جاودان، بهای آرامش و خوشحالی خواهد بود.
26th July 2006
Dhrishti (sight) decides attachment, sorrow, passion, etc. You are the noblest being ever created, and so, you have to develop the vision that sees no high or low, that sees all as suffused with divinity, and therefore, not different from one another. Adi Shankara declared, "Make your Dhrishti charged with Jnana (wisdom); then, the seen will appear in its true light as Brahman". The God in you is in each of them, too. Do not imagine the others to be distinct, they are only you, in so many different forms. The world is filled with your kith and kin; all are sparks from the same flame.
دریشتی (بصیرت و بینش) برای تعلقات، اندوه، احساسات و غیره تصمیم گیری می کند. شما اصیل ترین و شریف ترین موجودی هستید که تا بحال خلق شده، و بهمین خاطر، باید بینشی که هیچ پستی و بلندی نمی شناسد را گسترده سازید، که همه چیز را در هاله ای از معنویت می بیند، و از این رو، هیچ چیز را از دیگری جدا نمی بیند. آدی شانکارا گفته است: "دریشتی ِ خویش را با جنانا (خرد و حکمت) متحول سازید؛ آنگاه، دیده ها در نور حقیقی خویش که همان برهمان است تجلی خواهند یافت". خدای درون ِ شما در تک تک آنها نیز حضور دارد. دیگران را چیزی متمایز از خود تصور نکنید، آنها خود شما هستند، که در اشکال مختلف نمایان شده اند. دنیا از همنوعان و خویشان شما جمع گردیده؛ همه جرقه های یک شعله اند.
25th July 2006
Little children are trained to walk, by means of a walker, which they hold and push along. The Pranava is such a contraption, with the three wheels of 'A', 'U' and 'M'. Holding it, man can learn to use the two feet of Bhakthi (Devotion) and Vairagya (Detachment). If he gives up his hold on the Omkara, he plumps down on the ground helplessly. If he walks on with the help of the Pranava Japa (repetition of "
بچه های کوچک بواسطه کسی که راه می رود، به راه رفتن آموزش می بینند، که او آنها را نگه می دارد و به جلو هل می دهد. پراوانا یک چنین وسیله ایست، با سه چرخ ِ "آ"، "یو" و "اِم". با تکیه بر آن، انسان می تواند کاربری ِ دو پای بکتی (فداکاری) و وایراگوا (قطع وابستگی ها) را بیاموزد. اگر او اتصال به اُوکارا را رها کند، بی دفاع نقش بر زمین می شود. اگر با کمک پراوانا جاپا (تکرار اُم) به راهش ادامه دهد، مسلما ً قادر خواهد بود که شکوه و جلال براهمان (خدا) را بفهمد، همانا او جوهره هستی است.
24th July 2006
God is said to be a stealer of hearts! The whole world is God's. All of you belong to Him, though you may not know it. Therefore, He can take anything from anyone. He is the Master of the ether, wind, fire, water and earth; He can change the sky into the earth and the earth into the sky. He can also take hold of the hearts of people and fill them with Love. Once people taste the sweetness of His Love, they will not desire anything else. That is why He is called Chiththa Chora (stealer of hearts). Pray to Him, "O God! Enter my heart too and fill it with Love, so that I may love all your children, in all lands. Never covet what belongs to others. Do not talk about others but, if you must, talk only of the good in them.
گفته می شود که خداوند دزد قلبهاست! همه دنیا از آن اوست. همه شما به او تعلق دارید، هر چند که ندانید. بنابراین، او می تواند هر چیز را از هر کسی بگیرد. او ارباب اتر، باد، آتش، آب و خاک است؛ اوست که می تواند آسمان را به زمین بدل کند و زمین را به آسمان. او همچنین می تواند قلب انسان ها را نزد خود نگهدارد و آنها را سرشار از عشق سازد. هنگامیکه انسانها طعم شیرین عشق او را چشیدند، دیگر در طلب هیچ چیز دیگر نخواهند بود. از همین روست که او را چیتا چورا (دزد قلبها) نامیده اند. او را اینگونه ستایش کنید، "اوه خداوندا! در قلب من هم وارد شو و آن را مملو از عشق کن، تا شاید بتوانم عاشق بچه های تو باشم، در همه سرزمین ها. هیچ گاه به آنچه به دیگران تعلق دارد میل نداشته باشید. درباره دیگران صحبت نکنید، ولی، اگر باید چنین کنید، فقط از خوبی ایشان بگویید.
23rd July 2006
Birth as a human being is a rare and unique opportunity. For, man is endowed with a discriminating intelligence, the power to reason out the best among alternative courses of action. The tongue that does not chant the name of God, the hand that knows no charity, the years of life that know no peace of mind, talents that do not find fulfillment, a life that has not garnered wisdom, a temple where there is no atmosphere of reverence, speech that does not communicate knowledge - all these are of no value.
تولد بعنوان انسان یک فرصت طلایی و نادر است. چون، به انسان هوشی فوق متمایز بخشیده شده، قدرت بدست آوردن بهترین نتیجه در میان اعمال مختلف. زبانی که به ذکر نام پروردگار باز نمی شود، دستی که دستگیری نمی داند، سالهای عمری که آرامش ذهنی به خود نمی شناسد، استعدادهایی که مجال ثمر بخشی پیدا نمی کنند، زندگی ای که حکمتی نیاندوخته، معبدی که فاقد حال و هوای تکریم است، کلامی که از علم و آگاهی سخن نمی راند – همه اینها بی ارزشند.