16th October 2006

Sath-Chith-Ananda (being-awareness-bliss) is the very nature of man. But man has forgotten his true nature and is wasting his time in the vain pursuit of fleeting pleasures. He is not able to realise the value of his innate nature. Once he realises its value and experiences it, he can reach an exalted state. In fact, he becomes verily God. Man can accomplish any mighty task when he realises his innate divinity. But man is not making any effort in this direction. He has become a slave to his senses, and is wasting his time on trivial matters. The primary duty of man therefore is to understand his true nature and put it into practice.

سات چیت آناندا (بودن- شعور- سعادت) گوهر وجود آدمی است. لیکن او طبیعت راستین خویش را به دست فراموشی سپرده و وقت خویش را در تعقیب لذات فانی و زودگذر به هدر می دهد. او قادر نیست تا ارزش خوی فطری خویش را بشناسد. وقتی توانست آن را بفهمد و تجربه اش کند، می تواند به مرتبه ای والا دست یازد. در حقیقت، او خود خدا می شود. چنانچه انسان ذات الهی خویش را بشناسد، می تواند هر کار بزرگی را به انجام برساند. ولی او در این راه هیچ کوششی نمی کند. او برده احساسات خویش شده، و وقت خویش را به امور بی مایه و جزئی تلف می کند. اولین وظیفه انسان، از این رو، فهم ذات حقیقی اش و بالفعل در آوردن آن است.