9th November 2006

Egoism is a thorny bush, which when planted and fostered in one's heart, makes one pay the penalty. Egoism makes enemies of even dearest friends; it ruins many good causes and projects, for it does not allow two competent men to work together. Grief follows it like a shadow. Joy, peace, courage, co-operation and love flourish in the absence of the ego. When man is aware that the same Divine consciousness that motivates him is equally motivating all others, then love ousts the ego to the background and takes charge of man's actions, words and thoughts.

خودخواهی بوته پر از تیغ است، که وقتی در قلب کسی کاشته و رشد یافت، فرد را مجبور به پرداخت تاوان آن می کند. خودخواهی حتی از نزدیکترین دوستان دشمن می سازد؛ دلایل خوب و طرح های بسیاری را ضایع می کند، چون نمی گذارد دو مرد لایق و باصلاحیت با یکدیگر کار کنند. غم و اندوه همچون سایه آن را دنبال می کنند. شادی، آرامش، دلیری، همکاری و عشق در غیبت نفس شکوفا می شوند. وقتی بشر این را بداند که همان معنویت هوشیاری که او را برمی انگیزد، دیگران را نیز برمی انگیزاند، آنوقت عشق، نفس را به نهانگاه می افکند و مسئولیت اعمال و گفتار و افکار بشر را بعهده می گیرد.