27th December 2006

The fundamental ignorance called Maya plays many tricks with you. It makes you believe the rope to be a snake and you run away in fright. It makes you imagine a lake of water where there are only the hot sands of the desert, and you run towards it to slake your thirst! And you call it, "mayaa," meaning, "through me," "for me," in Sanskrit, thus identifying yourselves with it, as if it is real and beneficial. The moment you realise it is illusory, it ceases to bother you. Maya creates the universe; it spreads before the mind the vast paraphernalia of the objective world. It is a Narthakee (dancer), an enchantress who entices the intelligence and traps the senses. This na-rtha-kee can be subdued by kee-rtha-na. Keerthana is the contemplation and singing of the glory of God.

جهل اولیه که از آن بعنوان مایا یاد می شود، حیله و نیرنگ های بسیار به شما می زند. موجب می شود باور کنید ریسمانی مار است و با وحشت و هراس پا به فرار بگذارید. موجب می شود دریاچه ای آب را تصور کنید، در حالیکه تنها شنهای سوزان صحرا در مقابل شماست، و به سوی آن می دوید تا عطش خود را فرو بنشانید! و این همان است که آن را مایا می نامید، در سانسکریت یعنی "بخاطر من"، "برای من"، از این رو خود را با آن می شناسید، انگار که آن برایتان حقیقی و سومند جلوه می کند. زمانیکه بفهمید آن چیزی وهمی و خیالی است، از آزار و اذیت شما باز می ایستد. مایا خالق این دنیاست؛ مایا قبل از ذهن این دنیا و متعلقات مربوط به آن را گسترده ساخته. مایا یک نارتاکی (رقاص) است، ساحره ای که هوش را می فریبد و احساسات را به دام می اندازد. این نا-رتا-کی را می توان بوسیله کی-رتا-نا مطیع و رام کرد. کیرتانا همان تعمق و آواز نام و شـُـکوه خداوندگار است.