20th January 2007

Joy and pleasure earned by karma (actions) are only temporary. Nevertheless, one cannot and should not desist from karma. How then is one to act? One should practise detachment and desirelessness towards the results of karma. That is to say, one should treat all karmas as Yajna (sacrifice) performed for the glory of God and not for selfish ends, for earning lasting merit and not for temporary benefits. The Nishkaama Karma (desireless action) mentioned in the Bhagavad Gita is the real Yajna. Karma performed in that spirit will not cause either greed or grief; it will fill you with a sense of satisfaction and fulfillment.

لذت و شادی ای که بواسطه کارما(اعمال) حاصل می شود امری موقتی است. با این حال، انسان نمی تواند و نباید از کارما دست بردارد. آنوقت شخص چطور باید عمل کند؟ انسان باید کناره گیری و بی میلی به نتایجی که از کارما برایش حاصل می شود را تمرین کند. این همان است که بگوییم، انسان باید در برابر همه کارماها همچون یاجنا (از خود گذشتگی) که برای عظمت و شکوه خداوند انجام داده و نه برای اهداف خودخواهانه برخورد کند، برای نیل به شایستگی جاودان و نه برای منافع زودگذر. نیشکاما کارما (اعمالی که فارغ از خودخواهی اند) که در باگاواد گیتا به آن اشاره شده، یاجنای حقیقی است. کارمایی که به این شیوه انجام می شود به حرص و آز و غم و اندوه ختم نمی شود؛ آن شما را پر از احساس رضایت و خشنودی می کند.