25th February 2007

Man performs various tasks and undergoes many experiences in this world. But what is the use of all this he does if he is unable to enjoy everlasting bliss? Not by wealth, not by action, not by study of texts, nor indeed by Darshan, Sparshan and Sambhashan (vision, touch and conversation) of noble souls can man attain eternal bliss. He can visualise the manifestation of God and experience bliss only when he purifies his heart. Love all. Have faith that God is present in all. Make everybody happy. Only then can you attain happiness. It is impossible for you to attain happiness without making others happy.

بشر انجام اعمال مختلفی را بعهده می گیرد و تجارب زیادی در این دنیا بدست می آورد. اما فایده انجام همه اینها چیست اگر نتواند از خوشبختی جاودان بهره ببرد؟ نه با ثروت، نه با عمل، نه با مطالعه کتابها، و نه با دارشان، اسپارشان و ساماشان (دیدن، لمس کردن و گفتگو کردن) روح های والا (آدمهای وارسته و بزرگ مرتبه) انسان به خوشبختی جاودان نمی رسد. او تنها بوسیله تطهیر قلبش است که می تواند تجلی خداوند و خوشبختی را ببیند. به همه عشق بورزید. ایمان داشته باشید که خداوند در همه حضور دارد. همه را خوشحال کنید. تنها آن وقت است که می توانید خوشبختی را بدست آورید. بدون خوشحال کردن دیگران ممکن نیست بتوانید خود را خوشحال و خوشبخت کنید.