21st March 2007

One can attain divinity only when one has steady faith. First of all, one should have faith in oneself. Develop self-confidence, which will lead to self-satisfaction. When you have self-satisfaction, you will be prepared for self-sacrifice. Only through self-sacrifice, can one attain self-realisation. Self-realisation means to realise that you are everything. Self-confidence is the foundation, self-satisfaction is the wall, self-sacrifice is the roof and self-realisation is life. No one can live in a building without roof. The roof cannot be laid without walls and walls cannot be raised without a foundation. So, self-confidence, self-satisfaction, and self-sacrifice are very essential for self-realisation. Today man has lost self-confidence. If one loses self-confidence, one loses everything. Only through self-confidence can one have the vision of the latent divine effulgence.

فقط وقتی کسی ایمان راسخ داشته باشد می تواند به الوهیت دست پیدا کند. ابتدا، او باید به خود ایمان داشته باشد. اعتماد به نفس را در خود ایجاد کنید که همانا موجب رضایت از خویش می گردد. وقتی از خود راضی باشید، برای از خود گذشتگی آماده می شوید. فقط بوسیله از خود گذشتگی است که فرد می تواند به شناخت خویش برسد. شناخت خویش یعنی شناخت اینکه شما همه چیز هستید. اعتماد بنفس پایه و اساس است، رضایت از خویش دیوار است، از خود گذشتگی سقف آن و شناخت خویشتن زندگی است. هیچ کس نمی تواند در ساختمانی که سقف ندارد زندگی کند. سقف نمی تواند بدون وجود دیوارها بنا شود و دیوارها نمی توانند بدون پایه ریزی بالا روند. پس، اعتماد بنفس، رضایت از خود، و از خود گذشتگی، همه برای شناخت خویش اموری اساسی اند. امروزه بشر اعتماد بنفس خویش را گم کرده. اگر کسی اعتماد بنفسش را از دست بدهد، همه چیز را از دست خواهد داد. فقط بواسطه اعتماد بنفس است که فرد می تواند بصیرت دیدن شکوه و عظمت الوهیت ناپیدا را داشته باشد.