9th March 2006

There is only one divine consciousness. All the variety of names and forms one perceives are creations of the mind and are bound to disappear. When you are one with the Divine, where is the need for seeking the Divine? Only a fool goes in search of himself. Instead of resorting to all forms of meditation, it is simpler and easier to proceed on the single idea that you and the Divine are one. But this process of identification should not be an artificial exercise. It should come from the heart. In declaring "I am the Divine," you should express a genuine and deep experience. You should feel that the Divine is not separate from you. Instead, if you mechanically repeat, "I am God, I am God", you will be indulging in a vain exercise. The Divine should be comprehended by earnest enquiry and a profound inner experience. 

فقط یک شعور معنوی (خدا) وجود دارد. همه اسامی و اشکال مختلفی که در ذهن شخص می گنجد، حاصل پردازش ذهن خود اوست و . وقتی که با معنویت یکی هستید، چه جایی برای جستجوی معنویت (خدا) باقی می ماند؟ تنها یک نادان است که در پی یافتن او می رود. بجای متوسل شدن به همه اشکال مدیتیشن، ساده تر و آسان تر است که تنها در این فکر پیش روید؛ شما و معنویت (خدایتان) یکی هستید. اما این پروسه شناسایی نباید بصورت تمرینی مصنوعی انجام پذیرد. باید که از دل بر آید. در بیان "من خدا هستم"، باید تمرینی عمیق و واقعی را بیان کنید و  به عمل در آورید. باید این را حس کنید که معنویت از شما جدا نیست. در عوض، اگر بدون فکر تکرار کنید، "من خدا هستم، من خدا هستم"، خود را در یک امر بیهوده رها ساخته اید. معنویت باید مشتاقانه طلب گردد و توسط تجربه ای درونی و عمیق درک و دریافت شود.

8th March 2006

As human beings, you have to ascertain by the use of your intelligence and Vijnaana (discrimination) what actions are proper and what are not. If you think it to be good, do not hesitate do it. But, if knowing that something is wrong, if you still do it, then you may have to inevitably face the consequences. The Lord created the Cosmos and offered it to mankind. Consequently, the responsibility for properly utilizing the resources God has provided rests on humanity. If men use things in the right way and benefit from them, they will experience happiness. On the other hand, if they misuse them, they will have to bear the troubles resulting therefrom.

بعنوان انسان، بر شماست که  با استفاده از هوش و ویجنانا (قدرت تمیز خود)، آن اعمالی که صالح و شایسته اند، و آنها که چنین نیستند را مشخص و معین کنید. اگر می اندیشید که آن (عمل) خوب است، پس درنگ نکنید و آن را انجام دهید. لیکن، اگر بر غلط بودن چیزی آگاهید، و آن را هم انجام دادید، پس به ناچار با عواقب آن روبرو خواهید شد. خداوند جهان را آفرید و آن را به بشر هدیه کرد. در نتیجه، مسئولیت استفاده صحیح از این منابع را که خداوند برای او پدید آورده بود، به انسان سپرد. اگر انسانها از هر چیز در جهت درست استفاده کنند و از آنها برایشان سودی حاصل شود، طعم شادی را خواهند چشید. از سوی دیگر، چنانچه از آنها استفاده نادرست کنند، باید که پذیرای مشکلاتی که از انجام آن عایدشان می شوند باشند.

7th March 2006

Man has to keep a watch over his thoughts because they form the basis for his actions. When his wishes are fulfilled, he is content; else, he feels disappointed. Man does not enquire into the causes of these divergent results. When his heart is pure, his actions yield beneficial results. His thoughts are the cause of the success or failure of his efforts. Hence, man must utilise his thoughts in the proper manner. His experience of the world depends on his vision. "As he feels, so he becomes." When one's thoughts are sacred, the results are also good.

انسان باید دائما ً مراقب افکار خود باشد، زیرا آنها اساس اعمال و کردار او هستند. وقتی آرزوهای او به حقیقت در می آید، او خشنود است، در غیر اینصورت، احساس ناامیدی او را فرا می گیرد. اما او بدنبال دلیل برای این نتایج متغایر نیست. هنگامیکه قلبش پاک و بی آلایش است، اعمالش بازده و نتایج پر سودی بهمراه دارد. پندار او منشاء موفقیت و یا شکست تلاشهای اوست. از این رو، انسان بایستی از افکارش در جهت درست و شایسته استفاده کند. تجربه او از دنیا، به نگرش او برمی گردد. "همانگونه که احساس می کند، (همان) خواهد شد". وقتی پندار کسی مقدس و روحانی است، پیامدها نیز مطلوب می شود.

6th March 2006

When a man is described as 'Nara', it means that he is the very embodiment of the Atma. The Atma cannot be affected by any taint. It is the attachment to the body which is the cause of bad thoughts, bad desires and bad actions. One who is unable to rein in his senses falls prey to such impulses. To become a slave to the senses is the mark of the animal; to be guided by the Atma is the sign of the human. No one should attempt to justify his lapses as being natural to a human. They should be regarded as signs of mental weakness. You should continually strive to master your senses. When you have truly acquired sense-control, you will experience the power of the Divine within you.

وقتی از کسی بعنوان "نارا" یاد می شود، به این معنی است که او تجسم عینی آتما (روح درون) است. هیچ عیبی نمی تواند آتما را آلوده نماید، این تعلقات جسم است که مسبب افکار بد، خواسته های بد و اعمال شرورانه است. کسی که قادر به کنترل احساساتش نیست، دستخوش چنین حوادثی می شود. برده احساسات شدن نشانه حیوانیت است؛ و هدایت شدن توسط آتما، نشانه انسانیت. هیچ کس نباید تلاش کند لغزش ها و خطاهایش را بعنوان امری طبیعی که از انسان سر می زند، توجیه کند. بلکه آنها را باید ضعف فکری روانی دانست. باید دائما ً سعی کنید تا بر احساساتتان غالب شوید. هنگامیکه براستی این کنترل احساسات را در دست گرفتید، نیروی معنویت را که همراه شماست احساس خواهید کرد.

 5th March 2006

People say, "Seeing is believing! I will believe in God only if I see Him " But are all things seen, heard, touched or tasted, as real as they seem ? Is it the eye that sees? Your eye may be seeing, yet if your mind is elsewhere, you will not observe anything at all. You see things only through the illumination of the Atma. You love, because the Atma is Love. You know, because the Atma is knowledge itself.

مردم می گویند، "دیدن،‌ باور می آورد!" وقتی به خدا ایمان می آورم که او را ببینم. "اما آیا همه چیز، همانطور که دیده می شوند، دیدنی، شنیدنی، قابل لمس یا چشیدنی هستند؟ آیا این چشم است که می بیند؟ شاید این چشم شماست که می بیند، اما چنانچه ذهن و فکر شما جای دیگر باشد، اصلا ً هیچ چیز نخواهید دید. شما چیزها را تنها بواسطه نور آتما (روح درون) می بینید. شما عشق می ورزید، چون آتما عشق است. می دانید، چون آتما خودش آگاهی است.

4th March 2006

Every man has within him a Kalpatharu (wish-fulfilling tree). But around it, there is a wild growth of bushes. When you clear away the bushes, the tree can be seen. That tree is the Self within each one. This Self is covered by man's sensual desires. When these desires are removed, the Self is recognised. Although the Self is within, no attempt is made to realize it. How can a man involved in external pursuits realize his inner Reality? The right method has to be adopted to attain the desired objective. The first requisite for this is faith. One must cultivate an unshakeable faith in God. Today, Man's faith is fickle and easily blown away like dried leaves in a gust of wind. Man should strive to experience the Divine with firm faith, through joy and misery.

هر کس درون خود کالپاتارو (درخت آرزوها) دارد. اما در اطراف آن، مقدار زیادی بیشه های وحشی وجود دارد. وقتی این بیشه ها را از سر راه بر می دارید، درخت قابل رویت می شود. آن درخت، خودِ درون هر کس است. این خود، توسط خواسته های نفسانی هر کس پنهان است. وقتی این خواسته های نفسانی برداشته شوند، "خود" قابل شناخت و درک کردن می شود. اگرچه این خود در درون است، هیچ کوششی برای فهم آن انجام نمی گیرد. چطور انسانی که درگیر تعلقات بیرونی است قادر است حقیقت درون را دریابد؟ راه درست باید اتخاذ شود تا اهداف مورد نظر کسب گردند. اولین لازمه چنین راهی، ایمان است. هر کس باید ایمان بدون تزلزل به خداوند را در خود پرورش دهد. امروز، ایمان آدمها بی ثبات است و براحتی از بین می رود، همچون برگهای خشک در تندبادی عظیم و ناگهانی. انسان باید کوشش کند تا با ایمان راسخ خود، از میان شادی ها و غم های زندگی، معنویت (خدا) را تجربه کند.

3rd March 2006

Man's most precious and sacred gift from God is Buddhi (intellect). The intellect that should be used for seeking the Atma is being used by man today to seek Annam (food). When you are given a mirror, if you turn it backwards, how can you see your face? Use the mirror of Buddhi to recognise your true self. That is known as Saakshaatkaaram - direct vision of one's true Self. Unfortunately, man today seeks to know everything except his own true nature. He asks everyone: "Who are you?" but does not pose the question, "Who am I?" One who does not know himself, what right has he to enquire about others? Such an enquiry proceeds from ignorance. Without the awareness of his own true self, man can never attain bliss.

گرانبهاترین و مقدس ترین هدیه خداوند به انسان همانا بوداهی (شعور و آگاهی) است. شعوری که بایستی برای جستجوی آتما (روح درون) بکار گرفته شود، توسط انسان امروزی برای جستجوی آنام (غذا) استفاده می شود. وقتی به شما یک آینه داده می شود، اگر آن را به پشت برگردانید، چطور خواهید توانست صورت خود را در آن ببینید؟ آینه بوداهی را به خدمت بگیرید تا خود حقیقیتان را بشناسید. این همان ساکشاتکارام می باشد – نگرشی مستقیم از خود حقیقی. متاسفانه، انسان امروز بدنبال یافتن همه چیز جز طبیعت و ذات اصلی خودش است. او از همه می پرسد:‌"تو که هستی؟" اما این سوال را مطرح نمی کند که،‌"من که هستم؟". کسی که خود را نمی شناسد، چه حقی دارد که در امور دیگران دخالت و پرس و جو کند؟ چنین پرس و جویی از جهل ناشی می شود. بدون آگاهی از حقیقت وجودی خود، انسان هیچ وقت به سعادت دست نخواهد یافت.

28th February 2006

Broaden your vision. Cultivate the spirit of love. Being endowed with the human form, you must strive to develop human values and not stray away from the path of righteousness. Fill your minds with sublime thoughts, and your hearts with divine feelings. Consider everyone as your brother and sister. Only then will you realize your unity with all creation. Redeem your lives by revering your parents, honouring your teachers and developing loving faith in God. Be aware of the divinity that is inherent in every being. Thereby, you will grow in self-esteem. Fill your life with joy. Be happy and make others happy. This will please God.

دید خود را وسعت بخشید و روح عشق را ترویج دهید. از آنجاییکه شکل انسانی به شما عطا شده، باید بکوشید تا ارزشهای انسانی را گسترده سازید و از راه درستی و صداقت منحرف نشوید. ذهنتان را از افکار والا و عالی پر کنید، و قلبهایتان را از احساسات معنوی و الهی لبریز گردانید. همه را به چشم برادر و خواهر خود در نظر گیرید. تنها آن وقت است که یگانگیتان را با همه آفرینش خواهید فهمید. حرمت والدین خود را نگه دارید، به معلمان خود افتخار کنید و ایمان سرشار از عشق به پروردگار خود را افزایش دهید تا زندگیتان را از بند در آورید و رهایی یابید. از الوهیتی که ذات درونی همه موجودات است آگاه باشید. از این رو، اعتماد و احترام به خود را در خودتان می پرورانید. زندگیتان را مملو از شادی کنید. خوشحال باشید و دیگران را نیز خوشحال کنید. این موجب خشنودی و رضایت پروردگار خواهد شد.

27th February 2006

You are all Sat-Chit-Ananda Swarupa (embodiments of Existence-Consciousness-Bliss); only, you are unaware of it and imagine yourself to be an individual subject to limitations. This is the myth that must be exploded in order that divine life may begin. It is the Divine that inspires, that activates and is the fulfillment of the life of every being. From the tiny atom to the vast Universe, every single entity is moving towards that consummation where it merges in the sea of Bliss.

شما همه سراپای وجودتان سات-چیت-آناندا سواروپا (تجسم هستی، شعور و سعادت) است؛ فقط، از آن بی خبرید و تصورتان تنها اینست که موجودی متاثر از محدودیت ها هستید. این اسطوره ایست که باید فراگیر شود تا زندگی معنوی امکان شروع یابد. این معنویت است که الهام می بخشد، به حرکت در می آورد و تکامل زندگی هر موجود زنده است. از اتم بسیار کوچک گرفته، تا جهان بی کران، هر موجود به سمت آن کمال در حرکت است تا جاییکه در دریای سعادت غوطه ور شود.

26th February 2006Maha Shivarathri

The moon is the presiding deity of the mind. The mind is the source of all entangling desires and emotions. Today is the fourteenth day of the dark half of the month, when the moon is all but invisible; just a minute fraction remains visible. The mind is, therefore, almost powerless this day; if only this night is spent in vigil and in the presence of the Divine, it can be fully conquered, and man can realize his true self. One must maintain vigil on this sacred night by means of Bhajans, or the reading or listening of sacred texts. Make this the practice for your entire life too.

ماه، خدای هدایتگر ذهن است. ذهنی که سرچشمه همه خواسته ها و شور و هیجانات پیچیده است. امروز، چهاردهمین روز از نیمه تاریک ماه می باشد، هنگامیکه ماه کامل، اما نامشهود است؛ تنها یک دقیقه از قصور آن موجب نمایانی اش خواهد شد. از این رو ذهن نیز امروز تقریبا ً قدرت خویش را از دست می دهد؛ تنها اگر این شب به دعا و شب زنده داری در حضور خداوند سپری گردد، می توان تماما ً به آن غالب آمد، و آدمی قادر خواهد بود که به حقیقت راستین خویش پی ببرد. هر کس باید که در این شب مقدس بوسیله باجان شب زنده داری کند، یا به متون مقدس گوش فرا دهد یا آنرا بخواند. این را همچنان تمرینی برای همه زندگیتان کنید.