جان کلام (سادانا)

ساتیا سای بابا (مذهب عشق)

جان کلام (سادانا)

ساتیا سای بابا (مذهب عشق)

25th February 2006

 

Develop faith in God. All names are His - be it Rama, Krishna, Christ, Allah or any other name. Every man is the embodiment of the Divine. True human relations can grow only when this truth is recognised. The first stage of realization is when you recognise "I am in the Light." Next, you realize, "The Light is in me," and finally you realize, "I am the Light." "I" represents love, and light represents Jnana (Supreme Wisdom). When love and light become one, there is Realization.

 

ایمان به خداوند را گسترش دهید. تمامی اسامی متعلق به اوست. اسامی نظیر راما، کریشنا، مسیح، الله، یا هر اسم دیگر. هر انسانی تجسمی از الوهیت است. ارتباط حقیقی مابین انسان ها تنها زمانی رشد پیدا می کند که این حقیقت درک گردد.

اولین مرحله ادراک وقتی تحقق پیدا می کند که بتوانید این را تشخیص دهید که: "من درون نور هستم". سپس درک می کنید که:‌" نور در من است". و در نهایت پی می برید که: " من نور هستم"

من نشانگر عشق و نور نمایانگر جنانا (بزرگترین دانش و معرفت) است.

هنگامی که عشق و نور با هم یکی می شوند، ادراک واقعی بدست آمده است.

24th February 2006

 

Devotion cannot be confined to observances like worship, pilgrimage or going to temples. These are merely actions indicative of devotion. There is a power which provides a basic impulse for these actions. That is the love of God. Bhakthi (devotion) means Paripurna Prema (all-encompassing love). This love is motiveless. Love based on an ulterior motive cannot be real love. As a river seeks to join the ocean by a natural impulse, as a creeper winds itself naturally around a tree to climb upwards, the devotee's love is a spontaneous expression of the yearning to realize God, free from worldly desires of any kind. It proclaims that it needs no one except God. It is oblivious to all other things. It regards the Divine as the One that pervades everything. You must realise that the Divine is present in everything. Only when you can recognise the omnipresence of the Divine will you be able to experience the Divine.

 

از خود گذشتگی تنها به انجام اعمالی چون عبادت، سفر زیارتی، یا رفتن به معبد محدود نمی شود. فقط تعداد کمی از اعمال هستند که دال بر از خود گذشتگی اند. قدرتی وجود دارد که انگیزه ای ناگهانی، اما ریشه دار، برای اینگونه اعمال را موجب می شود. و آن عشق خداوند است. بکتی (از خود گذشتگی) یعنی پاریپورنا پریما (عشق در برگیرنده). این عشق بی سبب بوجود می آید. عشقی که بر اساس دلیلی پنهانی باشد نمی تواند عشق حقیقی باشد. همانطور که یک رودخانه به دلیلی طبیعی بدنبال اقیانوس و پیوستن به آن است، همانطور که گل نیلوفر بطور طبیعی به دور درختی می پیچد تا از آن بالا رود، عشق مخلصان هم تجلی بی اختیار اشتیاق برای فهمیدن خداوند است، بدور از خواسته های دنیایی و از هر نوعی که باشد. او اعلام می دارد که به هیچ چیز جز خداوند نیازی ندارد. به همه چیزهای دیگر بی توجه است. معنویت را بعنوان تنها نافذ بر همه اجسام و همه چیز در نظر می گیرد. بایستی این را درک کنید که معنویت در همه چیز حضور دارد. تنها هنگامیکه حضور معنویت را در همه مکانها درک کردید، قادر به تجربه آن هستید.

23rd February 2006

 

Service should not be done in a spirit of condescension or to achieve some selfish objective. Not recognising the sacredness and purifying power of service, people hesitate to embark on social service. It should not be imagined that one is promoting the well-being of the nation by one's service activities. One should realise that ultimately one is only bettering oneself by rendering service. Service should proceed from an awareness of what one owes to society. Gratitude demands that one should serve society which is the source of all benefits enjoyed by man. Men without gratitude are worse than wild animals. What is required for service is not money and materials; a loving heart is the first requisite. All service done without a heart filled with love is useless.

 

خدمت نباید با تکبر و به منظور رسیدن به خواسته های خود انجام گیرد. از آنجاییکه انسانها قدرت مقدس و پاک خدمت را نمی شناسند، از خدمت به یکدیگر (جامعه) مردد و بی میلند. نباید چنین تصور شود که شخص با خدمت و فعالیتهای خود به بهبود و سلامت مردم کمک می کند. هر کس باید تشخیص دهد که سرانجام فقط تسلیم بندگی و خدمت او موجب ارتقا و پیشرفت خودش خواهد گردید. خدمت باید از آگاهی نسبت به آنچه که شخص به جامعه مدیون است انجام گیرد. از نیاز و خواسته های (جامعه) که شخص در جهت آن خدمت می کند و منشاء همه فایده هایی است که بشر از آن لذت می برد سپاسگذار باش. انسانهایی که قدردان و سپاسگذار نیستند از حیوانات وحشی هم پست ترند. لازمه خدمت، پول و لوازم نیست؛ که قلبی پر مهر و مملو از عشق، اولین نیاز آن است. همه خدمتهایی که بدون دل عاشق انجام شوند بی استفاده اند.

22nd February 2006

There is only one important thing that you have to take note of - give up the delusion that the Divine is in some remote place. Have the faith: "I am God." When you have the faith that you are Divine, you will never go astray. You will pursue the right path. Believe that God is in every human being. Have the firm faith that Divinity is present in every human form. Perform right actions befitting the human form. Eschew selfishness, and the attachments and hatred arising from it. The way to get rid of selfishness is adoration of God.

تنها یک امر مهم است که باید به آن توجه داشت –  ترک این خیال باطل که معنویت در مکانی بسیار دور دست قرار گرفته. ایمان داشته باش که: "من خدا هستم". وقتی این باور در تو باشد که خدا هستی، هیچ گاه گمراه نخواهی شد و در راه درست قدم خواهی گذاشت. ایمان داشته باش که خداوند در همه نوع بشر حضور دارد، باور محکم به اینکه معنویت در همه آدمها جای دارد.
اعمال نیکی که شایسته جایگاه انسانی است انجام بده. از خودخواهی و تعلقات و خواسته های بدنبالش، و کینه ای که از آن برمی خیزد بپرهیز. راه خلاصی از خودخواهی، نیایش با خداوند است.