1st May 2006

The essence of all religions, the message of all scriptures and the destiny of all mankind is the same. But because of selfishness, narrow-mindedness and self-interest, religion is used as a pretext for promoting differences and conflicts. Morality, integrity, righteousness, charity, truth, forbearance and non-violence are basic tenets of all religions. But over the years, men have forgotten these truths and have fostered divisive tendencies in the place of unity. As a result, respect for human values has vanished. It is essential to recognise the Divine unity that suffuses all the apparent diversity in human existence.

اساس همه ادیان، پیام همه کتب آسمانی و سرنوشت نوع بشر همه به یک شکل است. لیکن بدلیل خودخواهی، کوته فکری و غرایض شخصی، دین بهانه ای برای گسترش اختلافات و درگیریها شده است. اخلاقیات، درستی و راستی، عدالت، نیکوکاری، صداقت، شکیبایی و نداشتن خشونت، اعتقادات اصولی همه ادیانند. ولی طی سالهای متمادی، بشر این حقایق را به دست فراموشی سپرده است و گرایشِ به نفاق را به جای همبستگی، پرورش داده. در نتیجه، احترام به ارزشهای انسانی کمرنگ شده است. شناخت یگانگی معنوی که موجب نمایان شدن گوناگونی ِ ظاهری وجود بشر می باشد یک ضرورت است.

30th April 2006

In this worldly life, love is manifested in several forms such as the love between mother and son, husband and wife, and between friends. This love based on physical relationship arises out of selfish motives and self-interest. But the love of the Divine is devoid of any trace of self-interest. It is love for the sake of love alone. One characteristic of this love is to give without expectation of any return. Secondly, love knows no fear. Thirdly, it is only for love's sake and not out of any selfish motives. All these three facets of love constitute Prapatthi (Surrender). When one revels in this attitude of Prapatthi, one experiences the bliss of the Divine.

در این زندگی دنیایی، عشق در گونه های مختلف، همچون عشق مادر و پسر، زن و شوهر، و میان دوستان نمود پیدا می کند. این عشق که بر اساس روابط فیزیکی بنا شده است، از انگیزه های خودخواهانه و نفع شخصی نشات می گیرد. اما عشق معنوی عاری از غرض شخصی است. آن، عشق است به جهت خودِ عشق. یک مشخصه از این عشق، بخشش بدون انتظار هیچ تلافی است. دوم اینکه، عشق هیچ ترسی نمی شناسد. و سوم؛ آن فقط به جهت عشق است و نه برگرفته از غرایض شخصی. هر سه ِ این صورتهای عشق، پراپاتی (تسلیم و رهایی) را سبب می شوند. هنگامیکه شخص از این منش (پراپاتی) غرق لذت می شود، طعم سعادت و شادی معنوی را خواهد چشید.

29th April 2006

The Anuswaroopa (subtlest form) of God is termed 'Dharmee'. In this form, Dharmee is present in all objects in creation, but none of them is present in Dharmee. All objects in the universe appear as different from each other, but the Divine principle in all of them is one and the same. That Divine principle, which underlies all creation, is called Dharmee. This means Dharmee is what unifies all apparently manifold objects. Dharmee is described by the Veda as 'Moolaadhaara Padhaartham' - that which is at the root of all things, the substratum of the universe.

آنوسواروپا (لطیف ترین شکل) خداوند به اصطلاح "دارمی" نامیده می شود. در این شکل، دارمی در همه مخلوقات آفرینش حضور دارد، لیکن هیچ یک از آنها در دارمی حضور ندارند. همه چیز در جهان متفاوت از یکدیگر ظاهر می شوند، ولی ذات معنویت در همه آنها یکیست. آن ذات معنوی، که در ضمیر همه مخلوقات نهفته است، دارمی نامیده می شود. این یعنی اینکه دارمی آن چیزی است که مخلوقات ِ به ظاهر گوناگون را متحد می سازد. دارمی توسط ودا بعنوان "مولادارا پادارتام" شرح داده شده – که در بنیان همه چیز قرار گرفته، و زیربنای جهان است.

28th April 2006

Brahman is full of love and, in fact, is the embodiment of love. Your love should merge with this love. In fact, there is only one and no second; it is the non-dual state. The essential nature of love is sacrifice. Under any circumstance, it does not give room for hatred. It is love that drives away the feeling of separateness and promotes the feeling of oneness. Love also raises a person from the animal to the human. Prema (Love) is the Prana (Life Force) of man, and the Prana itself is Prema. One without love is like a lifeless corpse. Love and life are therefore inter-related and intimately connected.

براهمان سرشار از عشق است، و در حقیقت، تجسم عشق است. عشق شما باید با این عشق یکی شود. در واقع، فقط یکی هست و دویی وجود ندارد؛ چیزی است که دو جنبه ندارد. ماهیت ذاتی عشق، از خود گذشتگی است. تحت هر شرایطی، به کینه توزی و نفرت میدان نمی دهد. این عشق است که احساس جدایی را دور می کند و حس یگانگی می بخشد. همچنین، عشق فرد را از حیوانیت به انسانیت ترفیع می دهد. پریما (عشق) پرانای (نیروی زندگی) بشر است، و پرانا خود پریماست. انسان بی عشق همچون جسد بی جان است. از این رو، عشق و زندگی از هم تاثیر متقابل می گیرند و مکمل معنای یکدیگرند.

27th April 2006

Though axed and maimed by man, trees selflessly serve him by providing him fruits and shade. Rivers carry water to quench man's thirst and to cleanse his body. The cow also selflessly serves man by providing milk. Man should, in the first place, realize the truth that he has been endowed with the human body not for seeking his selfish ends but for serving others. Since man has gained his wealth, knowledge and skills from society, he has to discharge his debt to society by doing some good in return. A man without this supreme virtue of gratitude is worse than a cruel animal; his education and skills are a sheer waste. It is indeed by serving society that these acquire splendour and significance.

اگرچه انسان درختان را با تبر و تیشه زخمی می کند و می اندازد، ولی آنها بدور از خودخواهی، میوه و سایه خود را به آنها تقدیم می کنند. رودخانه ها برای فرونشاندن تشنگی و تمیز کردن بدنشان، برای ایشان آب می آورند. همچنین گاو با فراهم کردن شیر بدون خودخواهی به انسان خدمت می کند. انسان باید، در درجه نخست، این حقیقت را دریابد که بدن انسانی برای خواسته های نفسش به او بخشیده نشده، بلکه بمنظور خدمت به دیگران بوده. پس از اینکه انسان ثروت، دانش و مهارت از جامعه کسب کرد، در ازا، باید که دِینش را به آن، با انجام کارهای نیک ادا کند. هر کس که چنین تقوای والایی از منش نداشته باشد، از حیوان بی رحم بدتر است؛ تحصیلات و مهارتش، هرز و حرام ِ محض است. براستی که با خدمت به جامعه، این شکوه و جلال و اهمیت و اعتبار تحقق میابند.

26th April 2006

The same God dwells in all beings. There is no justification for differences on the basis of religion. It is attachment to the body which accounts for religious differences. Do not regard the body as permanent. It is a water bubble. The mind too is like a mad monkey. Don't follow either of them. Follow the conscience. Today, people read all kinds of books and follow so-called 'great persons'. They do not enquire about what constitutes greatness. Realize that there is no one greater than each of you. But you have not discovered the real truth about yourself, just like an elephant that does not know its own strength, which is why a mahout with a goad is able to control it. Recognise the fact that the whole universe is within you. You have all the powers in you. They are derived from the Divine Spirit within you. Forgetting the supreme power of the Spirit, people rely on the powers of the body, the mind and the intellect.

یک خداوند واحد است که در وجود همه مخلوقات مسکن گزیده. هیچ توجیهی برای تفاوتهایی که در اساس ادیان است وجود ندارد. این تعلقات جسم است که برای ادیان، فرق می گذارد. جسمتان را جاودان در نظر نیاورید. آن چیزی جز یک حباب آب نیست. ذهن نیز همچون میمونی دیوانه است. از آنها پیروی نکنید. از باطن خود اطاعت کنید. امروز، مردم همه گونه کتاب می خوانند و از آدمهای به اصطلاح "خیلی بزرگ" پیروی می کنند. هیچ نمی پرسند بزرگی از کجا می آید. این را بدانید که هیچ کس بزرگتر از هر کدام از شما نیست. لیکن شما حقیقت راستین را در مورد خود کشف نکرده اید، درست مثل یک فیل که از قدرت خویش ناآگاه است؛ و به همین دلیل یک فیلبان قادر است با یک سیخک آن را کنترل کند. این حقیقت که همه جهان در شماست را دریابید. با فراموشی قدرت مافوق روح، مردم به قدرتهای جسمی، ذهن و شعور خود تکیه می کنند.

25th April 2006

Divine love is the only panacea for all the troubles and miseries that arise from man's insatiable desires and frustrated ambitions. God's love is like a lighthouse beacon. It shows the right direction. Navigate the boat of your life towards the lighthouse of Divine love. You are then bound to reach the shores of bliss. You do not need any special type of penance or meditation. Meditate on love. Fill your mind with love. Even while attending to your daily chores, regard all of them as offerings to the Divine. God is omnipresent. See God in every thing and every being. Let such steadfast love be enshrined in your heart. As Saint Tukaram said: "Dil me Raam, Hath me Kaam" (Install God in your heart and go about attending to the task at hand).

عشق معنوی تنها علاج همه مشکلات و بدبختی هایی است که از آرزوهای سیری ناپذیر بشر و خواسته های پوچ او سرچشمه می گیرد. عشق خداوندی همچون فانوس دریایی است که مسیر درست را نشان می دهد. قایق زندگیتان را به سوی فانوس عشق خداوندی هدایت کنید. آنگاه، یقینا ً به ساحل سعادت و شادی می رسید. شما به هیچ شکل خاصی از ریاضت یا مدیتیشن (تفکر و تعمق) نیاز ندارید. در عشق تعمق کنید. ذهنتان را از عشق لبریز سازید. حتی به هنگامی که متوجه کارهای روزانه خود هستید، همه آنها را به عنوان پیشکشی به معنویت در نظر آورید. خداوند در همه جا حضور دارد. خداوند را در همه چیز و همه مخلوقی ببینید. بگذارید این عشق پایدار در قلبتان گرامی داشته شود. همانطور که توکارام مقدس فرمود: "دیل می رام. هت می کام." (خداوند را در قلب خود جای دهید و تحقق این امر را سریعا ً ممکن سازید)

24th April 2006

Compassion towards all creatures is the greatest virtue; willful injury to any creature is the worst vice. Have full faith in this and spread love and joy through compassion, and be full of joy and peace within. You do not have joy and peace now because your vision is directed towards the faults and failings of others, and never towards your own faults and failings. Truly speaking, upon enquiry, you will find that what we see in others is but a reflection of our own selves - our prejudices and preferences.

مهربانی به همه مخلوقات، بزرگترین تقواست؛ و میل به اذیت و آزار هر مخلوقی بدترین گناه است. به این امر ایمان و باور کامل داشته باشید و عشق و شادی را از طریق مهر و محبت به همه ارزانی دارید، سراسر شور و شادی، توام با آرامش درون باشید. اکنون شما این شور و شادی و آرامش را ندارید، چون نگرش شما به سوی اشتباهات و شکستهای دیگران معطوف است، و هیچگاه به سوی اشتباهات و کوتاهی های خودتان جلب نمی شود. به بیان صادقانه، با پرسش و کنکاش، متوجه می شوید که آنچه در دیگران می بینیم چیزی نیست جز انعکاس خودمان – پیش داوری ها و معیارهای ما.

23rd April 2006

The body, the mind, the intellect and the senses are but instruments. The question then arises, "Who are you?" The answer is: "You are the master who makes use of these instruments." When you refer to "my mind, my body, my senses," do you enquire "Who am I?" You say, "This is my body, my mind, etc.," which implies that you are different from these; yet, you identify yourself with the body and become a slave of the senses instead of being their master. You are the Atma, the Supreme Master. You have the potential to realize this through the discriminating power of the intellect. Once you recognise this truth, you will get rid of your animal qualities and understand your divine nature.

جسم، ذهن، هوش و احساسات همه وسیله اند. پس این سوال پیش می آید که، "تو که هستی؟" و جواب اینست: "تو اربابی هستی که این وسایل را بکار می برد". وقتی به "ذهن ِ من، جسم ِ من، احساساتِ من" اشاره می کنید، آیا از خود می پرسید "که هستم؟" و می گویید، "این بدن من است، ذهن من است، و غیره... که نشان می دهد شما چیزی متفاوت از اینهایید؛ با اینحال، شما خود را با جسمتان می شناسید و برده احساسات هستید، به جای آنکه ارباب آنها باشید. شما آتما (روح درون)‌ هستید، ارباب والا! شما این قدرت را دارید که این امر را بواسطه قدرت درک تمیزدهنده خود تشخیص دهید. وقتی این حقیقت را دریابید، از کیفیات حیوانی خود خلاصی می یابید و ذات معنویتان را خواهید فهمید.

22nd April 2006

You do not need to go in search of love elsewhere. It is all within you. A man makes every effort to accumulate wealth. An equal effort is needed to acquire the wealth of love. Men must invest all their love in the Divine bank of devotion. This deposit is not only safe but will yield you increasing returns in terms of bliss. Your heart is the bank where your love for God should be deposited. Deposits elsewhere are insecure for, they may be lost. But the deposit in your heart is immune from any kind of theft or loss. This love is nectarine. Nectar pleases only the palate, but Divine love confers eternal bliss which is sweeter than nectar. Everyone should resolve to acquire this nectarine Love.

نیازی نیست در جایی دیگر بدنبال عشق بروید. همه اش در خود شماست. بشر همه سعی و تلاش خود را بکار می بندد تا مال و منال بیاندوزد. همان اندازه سعی لازم است تا ثروت عشق بدست آید. انسانها باید همه عشق خود را در بانک معنوی ایثار و گذشت سرمایه گذاری کنند. این اندوخته نه تنها امن است، بلکه بازدهی و سود بسیار بالایی که همانا خوشی و سعادت است برای شما خواهد داشت. قلب شما، بانکی است که عشق خداییتان باید در آن اندوخته گردد. هر اندوخته ای در جای دیگر ناامن و نامطمئن است، چون ممکن است از دست برود. ولی اندوخته قلب شما مصون و محفوظ از هر نوع زیان یا سرقت است. این عشق شربت است. شربت فقط به کام شیرین است، لیکن عشق معنوی سعادت و شادی جاودانه می بخشد که از شربت شیرین تر است. هر کس باید عزم کند تا به این شربت عشق دست یابد.