11th November 2006Global Akhand Bhajan

The remembrance of God and repetition of His Name is the only means of liberation that is easily accessible to all. People tend to treat the Name of the Lord casually, not realizing its potency. The power of the entire cosmos is contained in it. You must understand the significance of the Name properly and use it in the right way. Bhajan is an effective activity by which Kama (desire) and Krodha (anger) can be kept away.

11 نوامبر 2006، روز جهانی آخاند(؟) باجان

یاد خدا و تکرار ذکر نام او تنها وسیله رهایی است که به سهولت در اختیار همگان قرار دارد. مردم معمولا ً بطور اتفاقی با نام خداوند سر و کار دارند، در حالیکه از قدرت و نیروی آن بی خبرند. قدرت همه کیهان در آن احاطه شده است. بر شماست که اهمیت آن را به درستی بشناسید و در جای مناسب بکار برید. باجان فعالیتی موثر است که با آن کاما (میل و خواهش) و کرودا (خشم و کین) را می توان دور کرد.

10th November 2006

It is not easy to understand the nature of the Divine. Worldly intelligence cannot fathom the ways of God. You may benefit from God, but you cannot explain Him. God is beyond the reach of the human mind; by standing on a rock, you cannot lift it. Similarly, living in Maya (illusion), you cannot comprehend its nature. But, once man realises the unity that underlies the universe, the problems arising out of the apparent diversity disappear.

درک ذات الوهیت کار ساده ای نیست. هوش دنیایی نمی تواند راههای خدا را اندازه بگیرد. شما شاید از خداوند منفعت ببرید، ولی نمی توانید او را تعریف کنید. خداوند ماورای اذهان بشری است؛ با ایستادن بر روی یک تخته سنگ، نمی توانید آن را بلند کنید. بهمین نحو، با زندگی در مایا (وهم و خیال)، نمی توانید ماهیت آن را درک کنید. لیکن، وقتی انسان وحدتی که در بطن جهان نهفته است را می فهمد، مشکلات و سختیهایی که از این گوناگونی بر می خیزد ناپدید می شود.

9th November 2006

Egoism is a thorny bush, which when planted and fostered in one's heart, makes one pay the penalty. Egoism makes enemies of even dearest friends; it ruins many good causes and projects, for it does not allow two competent men to work together. Grief follows it like a shadow. Joy, peace, courage, co-operation and love flourish in the absence of the ego. When man is aware that the same Divine consciousness that motivates him is equally motivating all others, then love ousts the ego to the background and takes charge of man's actions, words and thoughts.

خودخواهی بوته پر از تیغ است، که وقتی در قلب کسی کاشته و رشد یافت، فرد را مجبور به پرداخت تاوان آن می کند. خودخواهی حتی از نزدیکترین دوستان دشمن می سازد؛ دلایل خوب و طرح های بسیاری را ضایع می کند، چون نمی گذارد دو مرد لایق و باصلاحیت با یکدیگر کار کنند. غم و اندوه همچون سایه آن را دنبال می کنند. شادی، آرامش، دلیری، همکاری و عشق در غیبت نفس شکوفا می شوند. وقتی بشر این را بداند که همان معنویت هوشیاری که او را برمی انگیزد، دیگران را نیز برمی انگیزاند، آنوقت عشق، نفس را به نهانگاه می افکند و مسئولیت اعمال و گفتار و افکار بشر را بعهده می گیرد.

8th November 2006

Purify your emotions; make your mind strong to resist the force of ignorance and the wiles of the senses - then you are assured of peace and joy. You maintain health by physical exercise, similarly mental health must be maintained by means of certain spiritual exercises or sadhana. For example, by means of pure food, the mind can be rendered pure and sharp; it can then cut through obstacles and temptations and rend asunder the veil of misconception. You must also try to be constantly in a good environment and in good company.

احساسات خود را پاک و مطهر گردانید؛ فکر خود را قوی کنید تا در برابر قوای جهل و تزویر احساسات مقاوت کند – آنگاه مطمئن باشید که در آرامش و شادمانی هستید. همانطور که سلامت خود را با انجام تمرینات فیزیکی حفظ می کنید، به همان صورت سلامت فکر را باید بوسیله تمارین معین معنوی یا سادانا حفظ کنید. برای مثال، بوسیله غذای پاک، فکر می تواند پاک و هوشیار باشد؛ آنوقت است که می تواند موانع را از سر راه بردارد و وسوسه ها را بشکند و پرده خیال باطل را از وسط به دو نیم کند. همچنین شما باید سعی کنید دائما ً در محیط خوب و معاشرت با افراد نیک باشید.

7th November 2006

Bhagavath Gita mentions 'Udhaseenah' (being unruffled by anything) as one of the qualities of the devotee who is dear to the Lord. This means that one should be totally free from selfishness. One must consider the performance of one's duties as the sole purpose of one's existence. One should perform one's duties indifferent to fame or blame, not seeking power or position. One must act according to the dictates of one's conscience, without any other concern. All actions must be performed in a spirit of selfless service. This is the true import of being 'Udhaseenah'.

باگاواد گیتا اشاره می کند به "اوداسینا" (کسانی که با وجود هر چیز و هر پیشامدی آرامش خویش را حفظ می کنند) بعنوان یکی از خصوصیات مخلصانی که نزد خداوند عزیز هستند. این به این معناست که شخص باید کاملا ً از خودخواهی رها باشد. هر کس باید انجام وظایف خویش را شالوده و یگانه هدف وجود خود در نظر گیرد. هر کس باید وظایف خویش را بدون توجه به شهرت و کسب آوازه، یا سرزنش و عیبجویی، و نه در پی بدست‌ آوری قدرت و مقام بانجام رساند. فرد باید بر طبق ندای وجدان خویش عمل کند، و به هیچ چیز دیگر توجه نکند. همه اعمال باید با روحیه خدمت بی شائبه انجام شوند. این راه رسیدن به اوداسینایی بودن است.

6th November 2006

God is the basis of everything. He is omnipotent, omniscient and pervades all creation. Who can say that only this is Brahman (God) and that is not. The only eternal, existent entity is Brahman. The rest is all evanescent. Just as without cotton, there can be no cloth, similarly, there can be no world without God. Do not mistake this Deha (physical body) as real. It is the Dehi (indwelling Divinity) that is the true reality. This Divinity is beyond birth and death, the one without any beginning or end, and is the eternal witness. Recognise this truth.

خداوند ماخذ و مبدا همه چیز است. او قادر متعال، واقف به همه چیز و در همه جهان نفوذ دارد. کیست که بتواند بگوید فقط این براهمان (خداست) و آن نیست. تنها وجودِ موجودِ ابدی براهمان است. غیر از او هر چه هست فانی است. درست همانطور که بدون نخ، لباسی وجود نخواهد داشت، به همین صورت نیز، بدون خداوند نمی تواند جهانی وجود داشته باشد. این دِها (جسم فیزیکی) را به اشتباه حقیقی نپنداریدش. این دِهی (معنویت جایگیر) است که حقیقت راستین است. این معنویت فراتر از تولد و مرگ است، یگانه (یکتا) ایست که آغاز و پایانی ندارد، و شاهد فناناپذیر است. این حقیقت را دریابید.

5th November 2006

Sleep is the main cause of dreams. If there is no sleep at all, there is no dream possible. For the dream of Ajnana (ignorance), Avidya (lack of true knowledge) is the cause. Therefore, do not fall into the sleep of Avidya. Give up this attachment of Samsara (world) and wake up from the sleep of delusion. This delusion gives you the mistaken impression of the physical reality. Moha (attachment) makes you forget your true form. You are not this physical body. Do not mistake physical things for spiritual realities. Just as the dream state disappears when you wake up from sleep, the delusion caused by Moha disappears when you awaken into the state of Jnana (wisdom).

خواب دلیل اصلی ِ رویاهاست. اگر اصلا ً خوابی نباشد، رویایی ممکن نخواهد بود. چون رویاهای آجنانا (جهل)، آویدیا (فقدان علم صحیح) دلیل آن است. از این رو، در خواب ِ آویدیا فرو نروید. این تعلق ِ به سامسارا (دنیا) را ترک گویید و از خواب غفلت بیدار شوید. این غفلت به شما خیالی اشتباه از واقعیت جسمانی می دهد. "موها" (تعلقات) باعث ِ‌ فراموشی ِ اصل وجودیتان می گردد. شما این جسم فیزیکی نیستید. چیزهای فیزیکی را با حقایق معنوی اشتباه نگیرید. درست همانطور که عالم رویا (خواب دیدن) وقتی از خواب بیدار می شوید ناپدید می شود، غفلت و وهمی که بموجب "موها" بوجود می آید با بیداری به عالم جنانا (شعور) ناپدید می گردد.

4th November 2006

Words can confer strength; they can drain it off; words can gain friends; they can turn them into enemies; words can elevate or denigrate the individual. One must learn the habit of making one's words sweet, soft and pleasant. A person is judged by his words. Before pointing out the faults of others, examine yourselves and assure yourselves that you are free from faults. But the wonder is that you discover faults in others only when you have faults in you. Once you rid yourself of faults, all become pure and good. That is the magic of Divine love.

کلام می تواند قدرت ببخشد؛ می تواند آن را سلب کند؛ می تواند دوستیابی کند؛ می تواند دوست را به دشمن تبدیل کند؛ کلام می تواند فرد را بالا برد یا بدنامش کند. انسان باید شیرین و دلپذیر و به نرمی سخن گفتن را یاد بگیرد و عادت خویش سازد. هر کس با گفتارش سنجیده می شود. قبل از اشاره به اشتباه دیگران، خود را بیازمایید و مطمئن شوید که خود ِ شما از خطا مصون هستید. ولی شگفت این است که هنگامی شما پی به اشتباه دیگران می برید که خود اشتباه دارید. وقتی خود از اشتباه خلاصی یافتید، همه پاک و نیک خواهند بود. این معجزه عشق الهی است.

3rd November 2006

Neethi means morality or right conduct. It is the path that leads one to the Divine. Good character, purity of thought, performance of meritorious deeds and selfless sacrifice are all subsumed in the term 'Neethi'. The ancients regarded Neethi as fundamental, without which the society will be maimed. Morality is not something that you must force upon yourself; it is your natural quality. Therefore, first and foremost, cultivate morality. Only then will divinity blossom in you. The entire world will prosper when man adheres to morality. Wherever you are, whatever you do, consider morality as the basis of your life. Morality alone grants true and lasting reputation. You can earn divine grace and happiness only when you cultivate morality.

"نیتی" به معنای اخلاقیات و رفتار درست است. و آن راهی است که فرد را بسوی الوهیت رهنمون می سازد. شخصیت خوب، پاکی ِ افکار، انجام اعمال شایسته و ایثار فارغ از خودخواهی، همه از نیتی نشات می گیرند. گذشتگان از نیتی بعنوان یک اصل یاد می کنند، که بدون آن جامعه دچار نقصان می شود. اخلاقیات چیزی نیست که آن را بخود تحمیل کنید؛ همانا آن ویژگی ِ طبیعی شماست. از این رو، نخست و مهمتر از همه، اخلاقیات را گسترش دهید. تنها آن وقت است که الوهیت در شما شکوفا می شود. و وقتی بشر هوادار اخلاقیات می شود جهان پیشرفت خواهد کرد. هر جا که هستید، هر آنچه انجام می دهید، اخلاقیات را اساس زندگی خود قرار دهید. اخلاقیات خود به تنهایی اعتبار و نام جاودان و حقیقی به شما می بخشد. وقتی اخلاقیات پیشه کنید، می توانید از رحمت و شادمانی الهی برخوردار شوید.

2nd November 2006

The true dwelling place of God is the heart of man. You don’t need to go in search of God. Not being able to recognize your innate divinity is Ajnana (ignorance). You have to enquire into the reason for this ignorance. This is mainly because you follow the Pravritthi Marga (outward path) all your life under the influence of the sense organs, which are drawn towards external objects. You are not making any effort to follow the Nivritthi Marga (inward path). Thus, you are fully engrossed in the outward activities and are completely neglecting the inward path. You see everything from a worldly point of view and do not recognize the divinity that pervades it. You have to make an effort to change your vision from outward to inward to perceive this divinity.

جایگاه حقیقی خداوند در قلب انسان است. نیازی نیست به جستجوی او بروید. ناتوانی ِ شما در شناخت معنویت فطری و درونیتان، آجنانا (جهل) ِ شماست. باید بدنبال دلیل این نادانی بگردید. این امر اساسا ً بخاطر این است که در همه زندگی، شما در پی ِ پراوریتی مارگا (راه و طریق ِ بیرونی) هستید و این بموجب تاثیری است که ارگانهای حسی تان که بسوی اشیا و اجسام بیرونی کشیده می شوند بر شما می گذارند. شما برای یافتن نیوریتی مارگا (راه و طریق ِ درون) تلاش نمی کنید. از این رو، شما تماما ً درگیر فعالیت های بیرونی (ظاهری) هستید و کاملا ً به راه و طریق درونی (باطن) بی اعتنا. همه چیز را از دیدگاهی دنیوی می نگرید و معنویتی که آن را در احاطه خود گرفته نمی شناسید. باید تلاش کنید تا نگرش خود را از بیرون به درون تغییر دهید تا این معنویت را دریابید.