24th June 2006

As a preliminary to Seva (selfless service) you have to attain purity of heart. You must examine your motives and skills, your intentions and qualifications, and discover for yourself what you hope to achieve through Seva. You should ferret out any trace of egoism, and also the desire for fame. You have to get rid of all sense of mine and thine and burn to ashes the pride that comes from the feeling that you are offering service to someone poorer and less fortunate. Give up pride of status, wealth, scholarship and position, and practise humility, obedience, discipline and compassion.

بعنوان یک تازه کار در امر سِوا (خدمت بی شائبه) باید قلبی پاک داشته باشید. باید انگیزه ها و مهارت های خود را بیازمایید، نیت و صلاحیتتان را نیز، و بدانید که برای چه منظور و برای کسب چه می خواهید سِوا کنید. باید همه آثار خودخواهی را از خود دور کنید، و نیز تمایل به کسب شهرت را. باید از احساساتی چون مال من و مال تو رها شوید و تکبر را بسوزانید و خاکستر کنید، که همانا تکبر از این احساس برمی آید که دارید خدمتی به کسی بیچاره و بدبخت می کنید. غرور مقام، ثروت، فضل و کمال و موقعیت را کنار بگذارید، و فروتنی، فرمانبرداری، نظم و مهربانی پیشه کنید.

23rd June 2006

You must realize that Bhajan (devotional singing), Namasmarana (chanting God's name) and Puja (ritualistic worship) are not for pleasing or propitiating God, but for our own spiritual progress. Frequently people flatter the rich and the powerful - especially when they are in their employment or are beholden to them for some precious help - in order to induce them to shower gifts on them. But God does not shower grace on people because they sing His praises. Nor does He come down upon them because they do not deify Him. Contemplating on the Divine attributes enables us to dwell on elevating ideals and brings us nearer to the Divinity that is our nature.

شما باید بفهمید که باجان (سرود مذهبی)، ناماسمارانا (ذکر نام خداوند) و پوژا (آیین پرستش) برای شادی و تسکین خداوند نیست، بلکه برای حرکت و پیشرفت معنویت خود ماست. خیلی وقتها مردم تملق ثروتمندان و قدرتمندان را می گویند، بخصوص وقتی که نزد آنان به خدمت گرفته شده اند یا بخاطر کمک قابل توجهی مدیون آنها هستند – (و این برای این است) تا آنها را اغوا کنند باران موهبت بر سرشان بریزند. لیکن خداوند برای اینکه مردم او را می ستایند باران رحمتش را بر آنها فرو نمی ریزد. همچنین از برای اینکه او را خدا نمی دانند بر علیه ایشان بر نمی خیزد. تفکر در نشانه های معنوی و الوهیت ما را قادر می سازد تا در سایه کمال مطلوب زندگی کنیم و همین ما را به الوهیت که ذات حقیقی ماست نزدیک تر می سازد.

22nd June 2006

We become what we contemplate. By constant thought an ideal gets imprinted on our heart. When we fix our thoughts all the time on the evil that others do, our mind gets polluted by the evil. When, on the contrary, we fix our mind on the virtues or well-being of others, our mind is cleansed of wrong and entertains only good thoughts. No evil thought can penetrate the mind of a person wholly given to love and compassion. The thoughts we indulge in shape our nature; along with others, they affect us too.

به هر آنچه بیاندیشیم همان می شویم. با تفکر راسخ، هدف زندگی در قلبهایمان حک می شود. وقتی همه وقت افکارمان را به سوی پلیدی ها و شرارت هایی که دیگران مرتکب می شوند هدایت کنیم، ذهنمان آلوده شیطان می شوند. وقتی، بر خلاف این، ذهنمان را به سوی پرهیزکاری یا رفاه و آرامش دیگران استوار کنیم، ذهنمان از اشتباهات پاک می شود و تنها افکار خوب را پذیرا می شود. هیچ فکر پلیدی نمی تواند در ذهن کسی که تماما ً عشق و عطوفت است رخنه کند. افکاری که به آنها میدان می دهیم و رهایشان می سازیم تا طبیعتمان را شکل دهند، بهمراه دیگران، به ما نیز تاثیر خواهند گذاشت.