جان کلام (سادانا)

ساتیا سای بابا (مذهب عشق)

جان کلام (سادانا)

ساتیا سای بابا (مذهب عشق)

3rd March 2006

 

Man's most precious and sacred gift from God is Buddhi (intellect). The intellect that should be used for seeking the Atma is being used by man today to seek Annam (food). When you are given a mirror, if you turn it backwards, how can you see your face? Use the mirror of Buddhi to recognise your true self. That is known as Saakshaatkaaram - direct vision of one's true Self. Unfortunately, man today seeks to know everything except his own true nature. He asks everyone: "Who are you?" but does not pose the question, "Who am I?" One who does not know himself, what right has he to enquire about others? Such an enquiry proceeds from ignorance. Without the awareness of his own true self, man can never attain bliss.

 

گرانبهاترین و مقدس ترین هدیه خداوند به انسان همانا بوداهی (شعور و آگاهی) است. شعوری که بایستی برای جستجوی آتما (روح درون) بکار گرفته شود، توسط انسان امروزی برای جستجوی آنام (غذا) استفاده می شود. وقتی به شما یک آینه داده می شود، اگر آن را به پشت برگردانید، چطور خواهید توانست صورت خود را در آن ببینید؟ آینه بوداهی را به خدمت بگیرید تا خود حقیقیتان را بشناسید. این همان ساکشاتکارام می باشد – نگرشی مستقیم از خود حقیقی. متاسفانه، انسان امروز بدنبال یافتن همه چیز جز طبیعت و ذات اصلی خودش است. او از همه می پرسد:‌"تو که هستی؟" اما این سوال را مطرح نمی کند که،‌"من که هستم؟". کسی که خود را نمی شناسد، چه حقی دارد که در امور دیگران دخالت و پرس و جو کند؟ چنین پرس و جویی از جهل ناشی می شود. بدون آگاهی از حقیقت وجودی خود، انسان هیچ وقت به سعادت دست نخواهد یافت.

28th February 2006

 

Broaden your vision. Cultivate the spirit of love. Being endowed with the human form, you must strive to develop human values and not stray away from the path of righteousness. Fill your minds with sublime thoughts, and your hearts with divine feelings. Consider everyone as your brother and sister. Only then will you realize your unity with all creation. Redeem your lives by revering your parents, honouring your teachers and developing loving faith in God. Be aware of the divinity that is inherent in every being. Thereby, you will grow in self-esteem. Fill your life with joy. Be happy and make others happy. This will please God.

 

دید خود را وسعت بخشید و روح عشق را ترویج دهید. از آنجاییکه شکل انسانی به شما عطا شده، باید بکوشید تا ارزشهای انسانی را گسترده سازید و از راه درستی و صداقت منحرف نشوید. ذهنتان را از افکار والا و عالی پر کنید، و قلبهایتان را از احساسات معنوی و الهی لبریز گردانید. همه را به چشم برادر و خواهر خود در نظر گیرید. تنها آن وقت است که یگانگیتان را با همه آفرینش خواهید فهمید. حرمت والدین خود را نگه دارید، به معلمان خود افتخار کنید و ایمان سرشار از عشق به پروردگار خود را افزایش دهید تا زندگیتان را از بند در آورید و رهایی یابید. از الوهیتی که ذات درونی همه موجودات است آگاه باشید. از این رو، اعتماد و احترام به خود را در خودتان می پرورانید. زندگیتان را مملو از شادی کنید. خوشحال باشید و دیگران را نیز خوشحال کنید. این موجب خشنودی و رضایت پروردگار خواهد شد.

27th February 2006

 

You are all Sat-Chit-Ananda Swarupa (embodiments of Existence-Consciousness-Bliss); only, you are unaware of it and imagine yourself to be an individual subject to limitations. This is the myth that must be exploded in order that divine life may begin. It is the Divine that inspires, that activates and is the fulfillment of the life of every being. From the tiny atom to the vast Universe, every single entity is moving towards that consummation where it merges in the sea of Bliss.

 

شما همه سراپای وجودتان سات-چیت-آناندا سواروپا (تجسم هستی، شعور و سعادت) است؛ فقط، از آن بی خبرید و تصورتان تنها اینست که موجودی متاثر از محدودیت ها هستید. این اسطوره ایست که باید فراگیر شود تا زندگی معنوی امکان شروع یابد. این معنویت است که الهام می بخشد، به حرکت در می آورد و تکامل زندگی هر موجود زنده است. از اتم بسیار کوچک گرفته، تا جهان بی کران، هر موجود به سمت آن کمال در حرکت است تا جاییکه در دریای سعادت غوطه ور شود.

26th February 2006Maha Shivarathri

 

The moon is the presiding deity of the mind. The mind is the source of all entangling desires and emotions. Today is the fourteenth day of the dark half of the month, when the moon is all but invisible; just a minute fraction remains visible. The mind is, therefore, almost powerless this day; if only this night is spent in vigil and in the presence of the Divine, it can be fully conquered, and man can realize his true self. One must maintain vigil on this sacred night by means of Bhajans, or the reading or listening of sacred texts. Make this the practice for your entire life too.

 

ماه، خدای هدایتگر ذهن است. ذهنی که سرچشمه همه خواسته ها و شور و هیجانات پیچیده است. امروز، چهاردهمین روز از نیمه تاریک ماه می باشد، هنگامیکه ماه کامل، اما نامشهود است؛ تنها یک دقیقه از قصور آن موجب نمایانی اش خواهد شد. از این رو ذهن نیز امروز تقریبا ً قدرت خویش را از دست می دهد؛ تنها اگر این شب به دعا و شب زنده داری در حضور خداوند سپری گردد، می توان تماما ً به آن غالب آمد، و آدمی قادر خواهد بود که به حقیقت راستین خویش پی ببرد. هر کس باید که در این شب مقدس بوسیله باجان شب زنده داری کند، یا به متون مقدس گوش فرا دهد یا آنرا بخواند. این را همچنان تمرینی برای همه زندگیتان کنید.

25th February 2006

 

Develop faith in God. All names are His - be it Rama, Krishna, Christ, Allah or any other name. Every man is the embodiment of the Divine. True human relations can grow only when this truth is recognised. The first stage of realization is when you recognise "I am in the Light." Next, you realize, "The Light is in me," and finally you realize, "I am the Light." "I" represents love, and light represents Jnana (Supreme Wisdom). When love and light become one, there is Realization.

 

ایمان به خداوند را گسترش دهید. تمامی اسامی متعلق به اوست. اسامی نظیر راما، کریشنا، مسیح، الله، یا هر اسم دیگر. هر انسانی تجسمی از الوهیت است. ارتباط حقیقی مابین انسان ها تنها زمانی رشد پیدا می کند که این حقیقت درک گردد.

اولین مرحله ادراک وقتی تحقق پیدا می کند که بتوانید این را تشخیص دهید که: "من درون نور هستم". سپس درک می کنید که:‌" نور در من است". و در نهایت پی می برید که: " من نور هستم"

من نشانگر عشق و نور نمایانگر جنانا (بزرگترین دانش و معرفت) است.

هنگامی که عشق و نور با هم یکی می شوند، ادراک واقعی بدست آمده است.

24th February 2006

 

Devotion cannot be confined to observances like worship, pilgrimage or going to temples. These are merely actions indicative of devotion. There is a power which provides a basic impulse for these actions. That is the love of God. Bhakthi (devotion) means Paripurna Prema (all-encompassing love). This love is motiveless. Love based on an ulterior motive cannot be real love. As a river seeks to join the ocean by a natural impulse, as a creeper winds itself naturally around a tree to climb upwards, the devotee's love is a spontaneous expression of the yearning to realize God, free from worldly desires of any kind. It proclaims that it needs no one except God. It is oblivious to all other things. It regards the Divine as the One that pervades everything. You must realise that the Divine is present in everything. Only when you can recognise the omnipresence of the Divine will you be able to experience the Divine.

 

از خود گذشتگی تنها به انجام اعمالی چون عبادت، سفر زیارتی، یا رفتن به معبد محدود نمی شود. فقط تعداد کمی از اعمال هستند که دال بر از خود گذشتگی اند. قدرتی وجود دارد که انگیزه ای ناگهانی، اما ریشه دار، برای اینگونه اعمال را موجب می شود. و آن عشق خداوند است. بکتی (از خود گذشتگی) یعنی پاریپورنا پریما (عشق در برگیرنده). این عشق بی سبب بوجود می آید. عشقی که بر اساس دلیلی پنهانی باشد نمی تواند عشق حقیقی باشد. همانطور که یک رودخانه به دلیلی طبیعی بدنبال اقیانوس و پیوستن به آن است، همانطور که گل نیلوفر بطور طبیعی به دور درختی می پیچد تا از آن بالا رود، عشق مخلصان هم تجلی بی اختیار اشتیاق برای فهمیدن خداوند است، بدور از خواسته های دنیایی و از هر نوعی که باشد. او اعلام می دارد که به هیچ چیز جز خداوند نیازی ندارد. به همه چیزهای دیگر بی توجه است. معنویت را بعنوان تنها نافذ بر همه اجسام و همه چیز در نظر می گیرد. بایستی این را درک کنید که معنویت در همه چیز حضور دارد. تنها هنگامیکه حضور معنویت را در همه مکانها درک کردید، قادر به تجربه آن هستید.

23rd February 2006

 

Service should not be done in a spirit of condescension or to achieve some selfish objective. Not recognising the sacredness and purifying power of service, people hesitate to embark on social service. It should not be imagined that one is promoting the well-being of the nation by one's service activities. One should realise that ultimately one is only bettering oneself by rendering service. Service should proceed from an awareness of what one owes to society. Gratitude demands that one should serve society which is the source of all benefits enjoyed by man. Men without gratitude are worse than wild animals. What is required for service is not money and materials; a loving heart is the first requisite. All service done without a heart filled with love is useless.

 

خدمت نباید با تکبر و به منظور رسیدن به خواسته های خود انجام گیرد. از آنجاییکه انسانها قدرت مقدس و پاک خدمت را نمی شناسند، از خدمت به یکدیگر (جامعه) مردد و بی میلند. نباید چنین تصور شود که شخص با خدمت و فعالیتهای خود به بهبود و سلامت مردم کمک می کند. هر کس باید تشخیص دهد که سرانجام فقط تسلیم بندگی و خدمت او موجب ارتقا و پیشرفت خودش خواهد گردید. خدمت باید از آگاهی نسبت به آنچه که شخص به جامعه مدیون است انجام گیرد. از نیاز و خواسته های (جامعه) که شخص در جهت آن خدمت می کند و منشاء همه فایده هایی است که بشر از آن لذت می برد سپاسگذار باش. انسانهایی که قدردان و سپاسگذار نیستند از حیوانات وحشی هم پست ترند. لازمه خدمت، پول و لوازم نیست؛ که قلبی پر مهر و مملو از عشق، اولین نیاز آن است. همه خدمتهایی که بدون دل عاشق انجام شوند بی استفاده اند.

22nd February 2006

There is only one important thing that you have to take note of - give up the delusion that the Divine is in some remote place. Have the faith: "I am God." When you have the faith that you are Divine, you will never go astray. You will pursue the right path. Believe that God is in every human being. Have the firm faith that Divinity is present in every human form. Perform right actions befitting the human form. Eschew selfishness, and the attachments and hatred arising from it. The way to get rid of selfishness is adoration of God.

تنها یک امر مهم است که باید به آن توجه داشت –  ترک این خیال باطل که معنویت در مکانی بسیار دور دست قرار گرفته. ایمان داشته باش که: "من خدا هستم". وقتی این باور در تو باشد که خدا هستی، هیچ گاه گمراه نخواهی شد و در راه درست قدم خواهی گذاشت. ایمان داشته باش که خداوند در همه نوع بشر حضور دارد، باور محکم به اینکه معنویت در همه آدمها جای دارد.
اعمال نیکی که شایسته جایگاه انسانی است انجام بده. از خودخواهی و تعلقات و خواسته های بدنبالش، و کینه ای که از آن برمی خیزد بپرهیز. راه خلاصی از خودخواهی، نیایش با خداوند است.

18th February 2006

Thyaga (the spirit of sacrifice) is essential for rendering dedicated service. Getting rid of bad qualities is true sacrifice; it is also yoga (spiritual communion). Realize that whoever you may be serving, you are indeed serving the Divine in various human forms. Those who serve have to cherish this sublime and sacred feeling. They must strive to see God in everyone. You must realize that your service activities are done for the sake of your own spiritual purification and uplift. All actions should be done with a view to purify the mind and remove all the dross from it. It is wrong to think that through actions alone you can attain liberation or redeem your lives. Actions have to be done solely for the purification of the Chitta (consciousness). Without purity of consciousness, life cannot be spiritualized. Human birth is the result of Karma (action). Right action leads to Dharma (Righteousness). Through Dharma, the Divine has to be realized.

تیاجا (روح ایثار و فداکاری) اصلی اساسـی برای تسـلیم خدمت اسـت. ایثار راسـتین، خلاصی از کیفـیات بد است که همان یـوگا (مشـارکت روحی) است. این را درک کنید که هر آنچه در خدمت آن هستید، در واقع در اشکال مختلف انسانی به معنویت خدمت می کنید. آنان که خدمت می کنـند باید این احساس مقـدس و والا را گرامی دارند. آنها باید بکوشـند تا خـدا را در هر کس ببـینند. باید این را بدانـید که عبـادتـهای شـما برای تطهیر و تعالی روح خودتان اسـت. همه اعـمال باید با نظر به پالودن ذهن و رفع همه ناخالصـی ها از آن باشـد. این اشـتبـاه اسـت که فـکر کنـیم فـقط بواسـطـه انجـام اعمال می توان به آزادی و رهایی زندگی ها دست پیدا کرد. کارها باید تنها برای پاکی چیتا (حس آگاهی) انجام شـوند. بدون تصـفیه آن، زندگی روحانی نخواهد شـد. تولد انسـان نتـیجه کـارمـا (اعـمال) اســت. عـمل صـحیح به دارمـا (نیـکوکاری) منجـر می شـود. بوسیله دارماست که معنویت را باید شناخت.

17th February 2006

 

During summer, the land gets heated up and is rendered uncultivable. As soon as there is rainfall, saplings sprout and the land looks green. From where did the sprouts come? From the seeds sowed in the earth. If there had been no seeds at all, the sprouting would never have occurred. Likewise, Karma (past deeds) is the seed for human birth. Your present life is a reaction, resound and reflection of your past actions. Therefore, you are advised, "Be good, see good and do good." When you perform any action, you seldom think about the long-term consequences. You are preoccupied with the concerns of the moment. But when you are finally confronted with the results, you become frightened. Whether the results are pleasant or unpleasant, they are inescapable. If sugar is dissolved in water, even if you think it is poison, it will only do you good. But if poison is added to water and you drink it, thinking that it is sugarcane juice, it will be fatal. The results are based on your actions and not on your fancies.

 

در طول تابستان، زمین گرم می شود و  غیر قابل کشت می گردد. به محض اینکه بارندگی شروع می شود، درختان جوان شروع به سبز شدن می کنند و زمین به سبزی می گراید. این جوانه ها و سبز شدن ها از کجا آمده اند؟ از دانه هایی که در زمین کاشته شده. اگر اصلا ْ دانه ای نبود، این جوانه ها و شکوفا شدن ها هیچ گاه اتفاق نمی افتاد. به همین ترتیب، کارما (اعمال گذشته) دانه های تولد بشر اند. زندگی کنونی شما یک واکنش است، انعکاس و بازتابی از اعمال گذشته شما. بنابراین، به شما پند داده شده که، "نیک باشید، نیک ببینید و عمل نیک انجام دهید." وقتی هر کاری انجام می دهید، بندرت پیش می آید به پیامد دراز مدت آن بیاندیشید. شما همیشه مشغول به امور جاری هستید. لیکن، هنگامیکه با سرانجام کارها مواجه می شوید، وحشت می کنید. چه پیامدها خوشایند و چه ناخوشایند باشند، گریز ناپذیرند. اگر شکر در آب حل شده باشد، حتی اگر فکر کنید زهر است، آن فقط به نفع شما عمل خواهد کرد. اما اگر زهر به آب اضافه شود و شما آن را بنوشید، و بیاندیشید که آن شیره نیشکر است، برای شما مهلک خواهد بود. نتایج بر اساس اعمال شما عمل می کنند و نه خیالات شما.