8th March 2007

Heaven and hell are dependent on the conduct of man. True humanness consists in having unity of thought, word and deed. In Vedantic parlance, this unity is described as Trikarana Shuddhi (threefold purity). True moksha (liberation) consists in speaking in accordance with one's thoughts, and further, in practising what one speaks. The ancients considered this unity as a form of yoga (spiritual endeavour). "Manasyekam, vachasyekam, karmanyekam mahaathmanam" (Those whose thoughts, words and deeds are in complete accord are noble beings). "Manas-anyath, vachas-anyath, karmanya-anyath duraathmanam" (The wicked are those whose thoughts, words and actions are in deviance).

بهشت و جهنم به رفتار انسان بستگی دارد. انسانیت حقیقی برگرفته از وحدت افکار، گفتار و رفتار است. در سخنان ودانتیک، از این وحدت به تریکارانا شودی (خلوص و پاکی سه گانه) یاد می شود. موشکا‌(آزادی) ی راستین شامل صحبت بر اساس افکار یک شخص است، و بعد از آن، آنچه از آن سخن گفته به عمل در آورد. قدما این وحدت را بعنوان شکلی از یوگا (تلاش معنوی) یاد کرده اند. "ماناسیاکام، واچاسیاکام، کارمانیاکام ماهاتمانام" (آنها که افکار، گفتار و کردارشان در تطابق کامل است مخلوقات والایی هستند). "ماناسانیات، واچاس-آنیات، کارمانیا-آنیات دوراتمانام" (نابکاران آنهایی هستند که افکار، گفتار و کردارشان در انحراف است).

7th March 2007

During our lives we accept the help rendered to us by many thousands. We have to pay back this debt by helping as many people as we can. With genuine keenness or readiness to serve others, you can be happy in any group or community. Derive bliss through Seva (service) that is not done with any desire to get something in return. When you get a chance to help someone, rejoice at your good fortune. The very eagerness to serve others will endow you with the strength and skill necessary for the required service.

در طول زندگی، هزاران کمک به ما می شود و ما آنها را می پذیریم. ما باید این دِین را با کمک به مردمان دیگر، تا حد توانمان ادا کنیم. با اشتیاق خالص و یا آمادگی برای خدمت به دیگران، شما می توانید در هر گروه و فرقه ای که هستید خوشبخت و شادمان باشید. خوشبختی را از طریق سِوا (خدمت) بی شائبه بدست آورید. وقتی این فرصت برایتان پیش می آید که به کسی کمک کنید، از اقبال نیک خویش به وجد آیید. اشتیاق برای خدمت به دیگران به شما قدرت و مهارت لازم برای خدمت مورد نیاز را می بخشد.

6th March 2007

The philosophers of all lands and all times have sought to discover the truth about God, the objective world and man. Maya is the Will that causes all the three. It is a clear, flawless mirror. When Sathwa-guna (purity and goodness) is reflected in that mirror, God results. When Rajo-guna (passion and restlessness) is reflected, the Jeeva or the individualized Self results. It is ever anxious to grow, to grab, to survive and to be secure. When Thamo-guna (inertness and inactivity) is reflected, matter or the objective world is the result. All the three are basically Divine, but appear different because of the interplay of the Gunas (characteristics).

دانشمندان هر عصر و سرزمین در جستجو برای شناخت خداوند، دنیا و انسان بوده اند. مایا دلیل این هر سه است. مایا آینه ای پاک و بی غل و غش است. وقتی ساتوا-گانا (پاکی و خوبی) در آن آینه منعکس شود، خداوند پدیدار می شود. وقتی راجو-گانا (شهوت و هوس) منعکس شود، جیوا یا منیت پدیدار می گردد. همیشه برای رشد، تصرف، بقا و ایمن بودن نگرانی هست. وقتی تامو-گانا (تنبلی و سستی) منعکس می شود، مادیت یا در واقع دنیای مادی پدیدار می گردد. هر سه اساسا ً مربوط به معنویت اند، اما در اثر گوناها (خصوصیات و ویژگی ها) متفاوت ظاهر می شوند.

5th March 2007

Today people have little sense of gratitude. Even if you get a little help from anyone, you should always remember it and be grateful to them. However, unfortunately, some people go to the extent of harming those who help them. Such people are the worst sinners. Do not be a Kritaghna (ungrateful). There is a mantra in Suryanamaskara that says, “Kritaghnaghnaya namah” (salutations to the sun who punishes the ungrateful). What is the significance of this? Hurting someone who has helped you will result in losing your eyesight. It is the radiance of the sun that is reflected in man’s eyes. All that you see is through the reflection of the sun’s radiance. The sun withdraws its radiance from the eyes of those persons who commit the sin of ingratitude. Therefore, we should always be grateful. We should return help for help to the utmost extent possible.

امروزه مردم از حس قدرشناسی کمی برخوردارند. حتی اگر کمک کوچکی از کسی تقاضا کنید، باید همیشه به یاد آن و سپاسگذار باشید. ولی، متاسفانه، بعضی مردم کسانی که به ایشان لطف می کنند به نهایت درجه آزار می رسانند. چنین مردمانی بدترین گناهکارانند. کریتاجنا (ناسپاس) نباشید. یک مانترا در سوریاناماسکارا هست که می گوید، "کریتاجناگنایا ناما" (سلام و درود به خورشیدی که ناسپاس را کیفر می دهد). اهمیت این گفته چیست؟ آزار کسی که به شما کمک کرده موجب می شود بصیرت خود را از دست بدهید. این درخشندگی خورشید است که در چشمان بشر منعکس شده. هر آنچه می بینید از طریق انعکاس این درخشندگی است. خورشید نورش را از چشمان کسانی که مرتکب گناه ناسپاسی و قدرنشناسی می شوند باز پس می گیرد. از این رو، بر ماست که همیشه سپاسگذار باشیم. باید کمک را با نهایت امکان با کمک پاسخ گوییم.

4th March 2007

"Kaarunyam paramam thapah" (Compassion towards all beings is the highest spiritual discipline). Man is the crown of creation; he is the highest among living beings. Therefore, he bears a great responsibility. He has to love other living beings, serve them and save them, for they are his kith and kin, and they too have the Divine Principle as their core. But, man is proving himself worse than animals due to self-centeredness, conceit, envy and anger. Though man is endowed with the virtues of compassion, charity, sympathy, fortitude and joy, he has given up these virtues and become inhuman in his conduct and behaviour.

"کارونیام پارامام تاپا" (مهربانی به همه موجودات بزرگترین تربیت معنوی است). بشر تاج سر مخلوقات است؛ او میان موجودات زنده والاترین است. از این رو، مسئولیت سنگینی به دوش اوست. او باید به دیگر موجودات زنده عشق بورزد، به ایشان خدمت کند و ناجی آنها باشد، چون آنها با او خویشاوندند، و آنها نیز اصول معنویت را در بطن خود دارند. اما، بشر بخاطر خودبینی و غرور و حسادت و خشم خویش دارد خود را بدتر از حیوانات ثابت می کند. اگرچه موهبت مهربانی و شفقت، دستگیری، همدردی، بردباری و مسرت به بشر بخشیده شده، اما او این موهبات را به کناری گذاشته و در رفتار و کردار خویش غیر انسانی عمل می کند.

3rd March 2007

Man is in truth the Atma, which is beyond the bounds of his mind. The Atma has neither beginning nor end. The mind, the senses, and the body undergo growth or decline every moment and finally disintegrate and die. Man places faith in the instruments of exploration and experience, his senses, that are superficial and thus deprives himself of the supreme Ananda (bliss) inherent in the Atma. Like the sun hidden by clouds, embers covered by ash, the sheet of water veiled by moss, the consciousness of man is coated thick with his likes and dislikes preventing the splendour of Atma from shining through.

انسان در حقیقت ِ آتما که فراتر از محدودیت های ذهن اوست احاطه شده. آتما نه شروع و نه پایانی ندارد. ذهن، حواس پنج گانه، و جسم در هر لحظه تحت تسلط رشد یا پسرفت هستند و در پایان نابود و هلاک خواهند شد. بشر ایمانش را در ابزار اکتشاف و تجربه که همان احساسات هستند و صورت ظاهری دارند قرار می دهد، و از این رو خود را از آناندا (سعادت) ِ برتر که در ذات آتماست محروم می کند. همچون خورشیدی که پشت ابرها پنهان شده، آتشی که زیر خاکستر است، یا پهنه ِ آبی که خزه روی آن را پوشانده است، هشیاری انسان نیز با دوست داشتنها و دوست نداشتن هایش، شکوه و جلال آتمایی که در میانش می درخشد را در پوششی ضخیم پنهان کرده.

2nd March 2007

Birds, beasts and other creatures concern themselves with the enjoyment of external objects. Man alone is gifted with the capacity to discriminate between the transient and the permanent, and seek what is everlasting. It is the consciousness in the physical body that enables man to enjoy the pleasures experienced through the senses. Once this truth is realised, the divine nature of consciousness will become clear. Then, every action can be regarded as an offering to the Divine. Work will then be transformed into worship.

پرنده ها، جانوران و دیگر مخلوقات خود را سرگرم لذت بردن از دنیای بیرونی کرده اند. تنها انسان است که از این موهبت برخوردار شده که شایسته قدرت تمیز میان آنچه زودگذر و فانیست و آنچه جاودان است باشد و در جستجوی ابدیت برود. این هشیاری جسم فیزیکی است که انسان را قادر می سازد از لذات ِ دریافتی توسط حواس پنجگانه بهره ببرد. وقتی این حقیقت دریافته شود، آگاهی از ذات الوهیت آشکار می شود. آنوقت، هر عملی بعنوان پیشکشی به درگاه الوهیت در نظر گرفته خواهد شد. آنوقت "عمل" به "پرستش" تعبیر خواهد شد.

1st March 2007

The Lord created everything in the universe, but kept nothing for Himself. Every creature has been given complete freedom to enjoy anything it desires. But there is one limitation. For every action there is a corresponding reaction. You are free to act as you please, subject to this rule. If you misuse the freedom given to you and indulge in wrongful deeds, the consequences too are bound to be bad. These results are not caused by God. The Lord does not inflict harm on anyone. Everything that happens is the consequence of one's own thoughts and actions.

خداوند همه چیز در این دنیا خلق کرده است، اما هیچ چیز برای خود نگه نداشته. هر مخلوقی را آزادی کامل بخشیده که از هر آنچه می خواهد لذت ببرد. اما فقط یک محدودیت (شرط) وجود دارد. برای هر عملی عکس العملی هست. بر مبنای این قانون، شما آزادید هر طور مایلید عمل کنید. اگر از آزادی ای که به شما داده شده سوء استفاده کنید و در انجام اعمال نادرست غوطه ور شوید، نتایج نیز بناچار بد خواهند بود. مسبب این نتایج خداوند نیست. خداوند به هیچ کس آسیب و آزار نمی رساند. هر چیز که اتفاق می افتد در نتیجه افکار و اعمال خود شخص است.

28th February 2007

The Ishanatraya (triad of desires) of Dhaneshana, Dareshana and Putreshana (desire for money, spouse and progeny) is responsible for man’s misery. Wealth can never provide permanent happiness. Spiritual wealth is the true wealth. Man is not able to enjoy true happiness due to his greed for money. Yet, he craves for money. No doubt, money is necessary but the wealth you accumulate should be under certain limits. The second is Dareshana. One may marry and have children and enjoy family life for a while. But such happiness is not lasting. It is foolish to think that one can remain happy for ever in family life. The third is Putreshana. There is nothing wrong in aspiring to have progeny but the happiness that results is only temporary. Therefore, none of these can give true and lasting happiness. Know that you do not need to search for bliss outside. It is ever within you.

ایشاناترایا (امیال سه گانه) ِ دانِشانا، دارِشانا و پوترِشانا (میل به پول، همسر و اولاد) مسئول بدبختی انسانهاست. مال و منال هیچ گاه نمی تواند خوشبختی جاودان فراهم آورد. ثروت معنوی ثروت راستین است. بشر بخاطر حرصش به پول نمی تواند از خوشبختی واقعی لذت ببرد. اما هنوز، او در طلب پول است. بدون شک، پول لازم است، اما ثروتی که می اندوزید باید تحت شرایط خاصی باشد. دومی دارِشانا است. شاید یک شخص ازدواج کند و بچه دار شود و از زندگی خانوادگی برای مدتی لذت ببرد. اما چنین خوشبختی ای نیز پایدار نخواهد بود. این احمقانه است که کسی فکر کند می تواند برای همیشه از زندگی خانوادگی خوشبخت شود. سومی پوترِشانا می باشد. هیچ اشکالی ندارد که کسی در آرزوی داشتن اولاد باشد اما خوشحالی و سروری که در نتیجه آن حاصل می شود نیز موقتی خواهد بود. از این رو، هیچ کدام از اینها نمی توانند سرور و شادمانی حقیقی و جاودان ببخشند. این را بدانید که شما نیازی برای جستجوی خوشبختی در بیرون ندارید. آن همیشه درون شماست.

27th February 2007

God is present in everyone. He resides in every heart. So, do not confine God to a temple, a mosque or a church. Where man is, there God is. Daivam Manusha Rupena (God takes the form of man). As you do not realise this, you indulge in criticism of others. Whom are you criticising? Whom do you adore? Enquire for yourself. God is present in all. So, when you criticise others, it amounts to criticising yourself. When you love others, you love yourself. If you criticise others, you criticise God. Sarva Jeeva Namaskaram Keshavam Pratigachchati (whomever you salute, that salutation reaches God) and Sarva Jeeva Tiraskaram Keshavam Pratigachchati (whomever you denigrate, the denigration too reaches God). When you help others, you will receive help tenfold. If you harm others, you will be put to harm ten times more. Always bear this in mind.

خداوند در هر انسانی حضور دارد. او در همه قلبها جای دارد. از این رو، خدا را در معبد، مسجد یا کلیسا محبوس نکنید. هر جا که انسان هست، خدا نیز هست. دایام مانوشا روپــِــنا (خداوند در قالب انسان است). وقتی این را درنیافته باشید، به انتقاد و عیبجویی از دیگران می پردازید. شما از که انتقاد و عیبجویی می کنید؟ شما که را می پرستید؟ خود را بجویید. خداوند در همگان حضور دارد. پس، وقتی به انتقاد از دیگران می پردازید، در واقع از خود انتقاد کرده اید. وقتی به دیگران عشق می ورزید، به خود عشق می ورزید. اگر به انتقاد از دیگران بپردازید، از خداوند انتقاد کرده اید. ساروا جیوا ناماسکارام کِشاوام پراتیگاچاتی (به هر که سلام و تکریمش کنید، به خدا سلام و تکریم کرده اید) و ساروا جیوا تیراسکارام کِشاوام پراتیگاچاتی (هر که را بدنام کنید، آن بدنامی نیز به خدا می رسد). وقتی به دیگران کمک می کنید، ده برابر به شما کمک خواهد رسید. اگر به دیگران آزار رسانید، شما نیز ده چندان بیشتر در معرض آزار قرار خواهید گرفت. این را همیشه در ذهن خود بسپارید.