29th March 2007

Today religion is regarded as the cause for all conflict, violence and bitterness in the world. But, Matham (religion) is not the actual cause. Mathulu (Selfish minds) are responsible for all the conflicts. If you desire to secure genuine peace in the world, you should not have antipathy towards any religion. Mamatha (love and mutual regard), Samatha (equal-mindedness) and Kshamatha (forbearance) are the basic qualities necessary for every human being. You must cherish good feelings as more important than religious beliefs. The founders of religions experienced these truths and propagated them as ideals for mankind. You must wholeheartedly live up to these teachings. Mere reading of the Bible or reciting the Quran, repeating the verses from Bhagavad Gita or chanting the Guru Granth Saheb will not yield any merit. The basic teachings in each of these texts have to be put into practice in daily life.

امروزه دین بعنوان عامل همه کشمکش ها، خشونتها و ناملایمات در جهان در نظر می آید. اما، ماتام (دین) دلیل واقعی آن نیست. ماتولو (ذهن خودخواه) مسئول همه کشمکش ها و تضادهاست. اگر شما طالب آرامش حقیقی در دنیا هستید، نباید نسبت به هیچ مذهبی احساس ناخوشایندی داشته باشید. ماماتا (عشق و احترام دوطرفه)، ساماتا (توازن افکار) و شاماتا (شکیبایی) ویژگی های اساسی و ضروری برای هر انسان است. شما باید احساسات نیک را بعنوان چیزی مهمتر از اعتقادات دینی حرمت بگذارید. بنیانگزاران دین این حقایق را دریافته و به نشر و گسترده ساختن آن بعنوان آرمانهای بشری پرداخته اند. بر شماست که از صمیم دل با این آموزه ها زندگی خود را پیش بگیرید. تنها خواندن انجیل یا از بر کردن قرآن، تکرار اشعار باگاواد گیتا یا ذکر گورو گرانتا صاحب، به شما شایستگی نمی بخشد. آموزش های اساسی در هر کدام از این متون را باید در زندگی روزمره بکار برد.

28th March 2007

God has no distinctions or differences. No one can stipulate do's and don’ts for Him. He can do anything, as He is in everything and is everything. He has no master above Him. If man wants to visualise God, he will see Him only in the form of a human being who is far superior to him in all respects. It is also said, Daivam Manusha Rupena (God is in the form of man). All the sacred texts have described God as having human form. It does not mean that God is confined to a human form. All forms are His. No one can say that God has a particular form. He is present everywhere.

خداوند در هیچ چیز دارای تمایز و تفاوت نیست. هیچ کس نمی تواند برای او اموری را ممکن یا غیرممکن بداند. او قادر به انجام هر کاری هست، همانطور که در همه چیز هست و او خود همه چیز است. هیچ قدرتی بالاتر از او نیست. اگر انسان می خواهد خدا را ببیند، تنها می تواند او را انسانی فرض کند که از هر حیث از او بسیار بسیار بالاتر و برتر است. همچنین گفته می شود که: دایوام مانوشا روپــِنا (خداوند در قالب انسان است). همه متون مقدس خداوند را در قالب کسی که شکل انسانی بخود گرفته تصویر کرده اند. این به این معنا نیست که خداوند در قالب انسانی محدود شده است. همه شکلها شکل اوست. هیچ کس نمی تواند بگوید خداوند شکل خاصی دارد. او در همه جا حاضر است.

27th March 2007 Sri Rama Navami

The Ramayana teaches the principles of Dharma and the path of duty to every individual. Though aeons have passed by, the Ramayana remains relevant even to this day, guiding humanity on the path of truth and righteousness. Even today the characters of Ramayana are respected and revered. There is no morality higher than what is depicted in the Ramayana. The Ramayana should be the subject of our Parayana (worship). You should install the principle of Rama in your heart and experience bliss. The Ramayana sets great ideals to men. People should contemplate on such a sacred story and follow its ideals. Practise the teachings of the Ramayana in your daily life. Obey the command of Lord Rama. It is to understand and assimilate the principle of the Ramayana that we are celebrating the festival of Rama Navami today.

رامایانا اصول دارما و طریق تکلیف را به همه آموزش می دهد. گرچه عصرها و دوره های زیادی آمده و رفته اند، اما رامایانا برای حتی امروز نیز مربوط و مناسب است، و بشریت را بسوی حقیقت و نیکوکاری هدایت می کند. حتی امروز نیز شخصیت های رامایانا مورد احترام و تکریم واقع می شوند. هیچ سیرتی بالاتر از آنچه در رامایانا تصویر شده نیست. رامایانا را باید مقصود پارایانا (پرستش) خود قرار دهیم. بر شماست که اصل راما را در قلب خود جای دهید و طعم سعادت را بچشید. رامایانا ایده ها و آرمانهای بزرگی به انسان می دهد. مردم باید در چنین داستان مقدسی تفکر کنند و آرمانهای آن را دنبال کنند. آموزش های رامایانا را در زندگی روزمره خود تمرین کنید. از دستورات خداوند راما پیروی کنید. همانا آن به معنای درک و وفق دادن (خود) با اصل رامایانا است که امروز آن را در عید راما ناوامی جشن می گیریم.

26th March 2007

Suppose there is a plate, tumbler and spoon made of silver. Their names and forms are different, but silver is common to all of them. Names and forms change but silver remains unchanged. Likewise, a child becomes a boy, then a man and later on, an old man. The form keeps changing but the spirit remains unchanged. Do not repose your faith in the body, which constantly changes. Body is like a water bubble; mind is like a mad monkey. Do not follow the body, do not follow the mind. Follow the conscience. Conscience is the Atma (Self). Have total faith in the Atma. You are bound to face problems if you rely on the body, the mind and the senses. However, so long as you live in this world, you have to discharge your duties using your body and the mind as instruments.

فرض کنید یک بشقاب، لیوان و قاشقی از نقره دارید. اسمها و اشکال آنها متفاوت است، اما از جنس نقره بودنشان در آنها مشترک است. اسمها و شکلها تغییر می کنند اما نقره بی تغییر باقی می ماند. بهمین ترتیب، کودک به یک پسر بچه، و سپس مرد و بعد از آن پیرمرد تغییر می کند. شکل دائم تغییر می کند اما روح بی تغییر باقی می ماند. ایمان خود را وابسته جسمتان قرار ندهید، که دائم در معرض تغییر است. جسم مثل حباب آب است؛ ذهن مثل میمونی دیوانه است. جسم را دنبال نکنید، دنباله روی ذهن هم نباشید. ضمیر درون را دنبال کنید. ضمیر درون همان آتما (خود) است. به آتما ایمان کامل داشته باشید. اگر به جسم و ذهن و احساسات تکیه کنید ناگزیر با مشکلات مواجه خواهید شد. اگرچه، تا وقتی در این دنیا زندگی می کنید، باید با استفاده از جسم و ذهن بعنوان وسایل، وظایف خود را ادا کنید.

25th March 2007

What is Prajnana? Prajnanam Brahma (Consciousness is Brahman). Prajnana is the unchanging and eternal principle, which is in you at all times and under all circumstances. People call it supreme knowledge but the correct translation for this term is Constant-Integrated-Awareness. Just as the air is pervasive, so too is the Constant-Integrated-Awareness. How is it that man is not able to recognise such all-pervasive divinity, which exists in all the three periods of time - past, present and future? Though God is present within, man goes in search of Him thinking that He is present only in a particular place. It is tantamount to somebody going in search of his own self elsewhere. Being verily divine himself, he looks for Him outside.

پراجنانا چیست؟ پراجنانام براهما (هشیاری براهمان است). پراجنانا اصل ابدی و تغییر ناپذیر است، که در همه زمان و تحت هر شرایطی در شماست. مردم آن را علم برتر می نامند اما ترجمه صحیح آن این اصطلاح است: هشیاری جامع جاودان. درست همانطور که هوا نافذ است، همینطور هشیاری جامع جاودان نیز نافذ و فراگیر است. چطور است که انسان قادر به شناخت چنین الوهیت فراگیری نیست که در هر سه زمان – گذشته، حال و آینده- حضور دارد نمی باشد؟ اگرچه خداوند در درون حضور دارد، اما انسانها در جستجوی اویند، و فکر می کنند او فقط در مکانهایی خاص حضور پیدا می کند. این مثل این است که کسی در جستجوی خود خویش در جایی دیگر باشد. او خود الوهیت است، و خود را در جایی دیگر جستجو می کند.

24th March 2007

Whatever we see in others is only a reflection of our own self. If we accuse somebody as bad, it is just that our feeling toward that person is bad. Whatever impression we have about others is a reflection of our feeling towards them. Everything is just reflection, reaction and resound. Therefore, you should not find fault with others. You do not have the right to find fault because your assessment of a person is limited to your experience with him. There are so many aspects of the personality of that person you do not know. Therefore, if you want to know a person completely you should investigate into all the aspects of his personality. In modern times, people go by the physical appearance and judge people based on their external actions. This is wrong. Hence, defect lies in the Dhrishti (vision) and not in the Shrishti (creation).

هر آنچه در دیگران می بینیم تنها بازتاب درونی خودمان است. اگر کسی را به بدی متهم کنیم، بخاطر این است که احساس خودمان به آن شخص بد است. هر احساسی که نسبت به دیگران داریم، انعکاس احساس خودمان نسبت به اوست. هر چیزی بازتان، عکس العمل و انعکاس است. بنابراین، شما نباید بدنبال اشتباه دیگران باشید. شما حق ندارید بدنبال اشتباه باشید چون تشخیص و ارزیابی شما از یک فرد محدود به تجربیات شما نسبت به اوست. جنبه های شخصیتی زیادی در مورد اون فرد وجود دارد که شما از آن بی اطلاعید. پس، اگر می خواهید کسی را کاملا ً بشناسید باید در مورد تمام جنبه های شخصیتی او تحقیق کنید. در عصر نوین، مردم بواسطه ظواهر جسمانی و رفتار ایشان در مورد آنها قضاوت می کنند. این اشتباه است. از این رو، کاستی از دریشتی (نگرش و دید) ناشی می شود و نه از شریشتی (خلقت).

23rd March 2007

A deep enquiry into the principles of science and spirituality will reveal that the atom is the basis of everything in this world. Even the food we eat, the water we drink, the air we breathe, are all constituted by atoms. But there is something more subtle and fundamental than even the atom. Everything has originated from the Fundamental Principle. Instead of trying to know the Fundamental Principle, man is getting carried away by trivialities. Subtler than the atom, vaster than the cosmos, Divinity is present everywhere as the eternal witness. Try to experience the principle of the Atma which transcends everything. In order to experience the Atma, you should pursue spiritual education along with secular education.

یک سوال ژرف در مورد اصل علم و الوهیت معلوم می کند که اتم اساس همه چیز در دنیاست. حتی غذایی که می خوریم، آبی که می نوشیم، هوایی که تنفس می کنیم، همه از اتم تشکیل شده اند. اما چیزی وجود دارد که بسیار ظریف تر و اساسی تر از اتم است. هر چیز از یک اصل اساسی تشکیل یافته است. بجای تلاش برای شناخت این اصل اساسی، بشر درگیر مسائل پیش پا افتاده شده. مهمتر از اتم، وسیع تر از گیتی، الوهیت است که در همه جا بعنوان شاهد جاودان حضور دارد. سعی کنید تا اصل آتما که فراتر از هر چیزی است را تجربه کنید. برای تجربه آن، باید بدنبال تحصیلات معنوی در کنار تحصیلات دنیوی باشید.

22nd March 2007

God has many invaluable things in His stores. You ask Him for paltry and insignificant things because you do not know what precious gifts He can bestow upon you. There is no dearth of anything in His store. Therefore, you should not ask God for anything in specific. When the time is ripe, He will give you what is best for you. God knows and acts appropriately, based on the right time, place and situation. That is why you find sometimes that He Himself comes and gives you things unasked. It is therefore very difficult to understand God. An ignoramus, who fails to understand this principle, often misinterprets it.

خداوند در انبارهای خویش چیزهای بسیار گرانبهایی دارد. شما بخاطر اینکه نمی دانید او چه هدایای ارزشمندی می تواند به شما ببخشد از او چیزهای کوچک و بی ارزش طلب می کنید. هیچ چیز نیست که در انبار او موجود نباشد. بنابراین، شما نباید تنها چیزهای خاصی از خدا طلب کنید. وقتی زمانش فرا رسد، او آنچه برای شما بهترین است به شما می دهد. خداوند عالم است و بدرستی عمل می کند، بر اساس زمان، مکان و شرایط مناسب. بهمین دلیل است که گاهی اوقات می بینید او خود می آید و چیزهایی که شما حتی از او نخواسته اید به شما می دهد. از این رو، خیلی سخت است که خدا را درک کنید. یک جاهل، که از فهم و درک این اصل ناتوان است، اغلب از آن به اشتباه تفسیر می کند.

21st March 2007

One can attain divinity only when one has steady faith. First of all, one should have faith in oneself. Develop self-confidence, which will lead to self-satisfaction. When you have self-satisfaction, you will be prepared for self-sacrifice. Only through self-sacrifice, can one attain self-realisation. Self-realisation means to realise that you are everything. Self-confidence is the foundation, self-satisfaction is the wall, self-sacrifice is the roof and self-realisation is life. No one can live in a building without roof. The roof cannot be laid without walls and walls cannot be raised without a foundation. So, self-confidence, self-satisfaction, and self-sacrifice are very essential for self-realisation. Today man has lost self-confidence. If one loses self-confidence, one loses everything. Only through self-confidence can one have the vision of the latent divine effulgence.

فقط وقتی کسی ایمان راسخ داشته باشد می تواند به الوهیت دست پیدا کند. ابتدا، او باید به خود ایمان داشته باشد. اعتماد به نفس را در خود ایجاد کنید که همانا موجب رضایت از خویش می گردد. وقتی از خود راضی باشید، برای از خود گذشتگی آماده می شوید. فقط بوسیله از خود گذشتگی است که فرد می تواند به شناخت خویش برسد. شناخت خویش یعنی شناخت اینکه شما همه چیز هستید. اعتماد بنفس پایه و اساس است، رضایت از خویش دیوار است، از خود گذشتگی سقف آن و شناخت خویشتن زندگی است. هیچ کس نمی تواند در ساختمانی که سقف ندارد زندگی کند. سقف نمی تواند بدون وجود دیوارها بنا شود و دیوارها نمی توانند بدون پایه ریزی بالا روند. پس، اعتماد بنفس، رضایت از خود، و از خود گذشتگی، همه برای شناخت خویش اموری اساسی اند. امروزه بشر اعتماد بنفس خویش را گم کرده. اگر کسی اعتماد بنفسش را از دست بدهد، همه چیز را از دست خواهد داد. فقط بواسطه اعتماد بنفس است که فرد می تواند بصیرت دیدن شکوه و عظمت الوهیت ناپیدا را داشته باشد.

20th March 2007 Ugadi

You have heard about the four aeons called Krita Yuga, Treta Yuga, Dwapara Yuga and Kali Yuga. These are not distinct from each other. Be it Krita Yuga or Kali Yuga, it has no separate form. The Yuga is named according to the conduct of the people at the time. Even during Krita Yuga there were people filled with attachments and aversions. There are even in Kali Yuga people wedded to truth and leading virtuous and peaceful lives. For all Yugas, God is the origin. Hence, God is called Yugadi (One from whom the Yuga originates). The Yugadi festival is celebrated for this reason. Everything is a manifestation of the Divine. Not realizing this, man becomes elated at his gains and depressed at his losses. One should develop the state of equanimity that is unaffected by the dualities of gain and loss.

شما در مورد چهار عصری که به نامهای کریتا یوگا، تِر ِتا یوگا، دواپارا یوگا و کالی یوگا از آنها یاد می شود شنیده اید. اینها از یکدیگر متمایز نیستند. کریتا یوگا و یا کالی یوگا، شکلی جدا از یکدیگر ندارند. یوگا بر طبق رفتار مردمان آن وقت نام گرفته است. حتی در طول کریتا یوگا مردمانی زندگی می کردند که علایق و تنفر در ایشان وجود داشته. حتی در یوگا کالی آدمهایی بوده اند که به حقیقت وابسته بودند و زندگی سراسر آرامش و با فضیلتی را پیش گرفته بودند. برای همه یوگاها، خداوند یکی است. از این رو، خداوند یوگادی نام گرفته است (کسی که یوگا از او نشات گرفته). جشن یوگادی بهمین خاطر برگزار می شود. همه چیز تجلی حضور الوهیت است. بشر بخاطر ندانستن این حقیقت، از منفعت به هیجان می آید و در ضرر اندوهگین می گردد. هر کس باید عدالت و انصاف را در خود ایجاد کند که این امر موجب می شود از تاثیر چیزهایی مثل ضرر و منفعت مصون باشد.